Tryb właściwy dla prostowania przez organ administracji oczywistych omyłek w wydawanych przezeń decyzjach reguluje art. 113 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3FEFB8B1B8849F563F242E5BFEE1E284?id=133093]ustawy z 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (k.p.a.)[/link]. Następuje to w formie postanowienia, na żądanie strony bądź z urzędu. Nie każdy błąd można jednak sprostować.

W zakres omyłki wchodzą przede wszystkim błędy rachunkowe lub pisarskie. Muszą być one oczywiste. Terminy te definiuje doskonale [b]WSA w Warszawie w wyroku z 29 czerwca 2007 r.[/b], stwierdzając, że oczywistość błędu wynikać powinna bądź z natury samego błędu, bądź z porównania rozstrzygnięcia z uzasadnieniem, z treścią wniosku czy też innymi okolicznościami (VI SA/Wa 433/07).

Błąd rachunkowy oznacza natomiast omyłkę w wykonaniu działania matematycznego. Z kolei błąd pisarski to widoczne, wbrew zamierzeniu organu, niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylna pisownia albo widoczne niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów. Biorąc to pod uwagę, należy stwierdzić, że sprostowaniu nie podlega np. błędne oznaczenie działki budowlanej, tj. jej numeru ewidencyjnego w decyzji udzielającej pozwolenia na wznowienie robót budowlanych [b](patrz wyrok NSA w Warszawie z 9 stycznia 2008 r., II OSK 1815/06)[/b], błędne oznaczenie adresata decyzji [b](patrz wyrok WSA w Warszawie z 11 października 2007 r., V SA/Wa 1253/07)[/b] bądź też błędne pouczenie co do przysługującego środka zaskarżenia, jak i organu, który jest właściwy do rozpoznania tego środka [b](patrz wyrok WSA w Warszawie z 3 sierpnia 2007 r., III SA/Wa 1036/07)[/b]. Sprostowanie nie może ponadto prowadzić do zmiany rozstrzygnięcia [b](patrz wyrok WSA w Warszawie z 26 października 2007 r., IV SA/Wa 916/07).[/b]

Sprostowanie treści decyzji nie stanowi ani jej zmiany, ani też uzupełnienia. Te bowiem uregulowane zostały odrębnymi przepisami. Jak stwierdził [b]WSA w Warszawie w wyroku z 9 maja 2006 r.[/b], wydanie prawomocnego postanowienia o sprostowaniu skutkuje tym, że sprostowanie to staje się integralną częścią treści decyzji. W konsekwencji powinna być ona wykonywana zgodnie ze sprostowaniem[b] (I SA/Wa 1732/05)[/b].