W sprawie o wykroczenie pokrzywdzony otrzymuje z policji pouczenie o przysługującym mu prawie złożenia w ciągu siedmiu dni oświadczenia o działaniu w roli oskarżyciela posiłkowego obok oskarżyciela publicznego. Jednakże jego wniosek o umożliwienie wglądu do akt spotyka się z decyzją odmowną, co znajduje oparcie w obowiązujących przepisach [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=277747]kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia[/link].
Tak samo jest z osobą, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie (art. 54 § 8 k.p.w.).
Osoba taka, którą można by – operując pojęciem procedury karnej – określić mianem podejrzanego, powinna być przesłuchana przez organ prowadzący czynności wyjaśniające. Należy ją poinformować, o jaki czyn może być obwiniona, i wpisać zarzut do protokołu przesłuchania. Ma ona wówczas prawo do odmowy złożenia wyjaśnień i zgłoszenia organowi własnych wniosków dowodowych, o czym powinna być pouczona. Nie ma natomiast uprawnień do zapoznania się z materiałami sprawy.
Ustawa – Postępowanie w sprawach o wykroczenia w art. 38 § 1 nie przewiduje dla uczestników postępowania – na etapie czynności wyjaśniających – prawa wglądu do akt, sporządzania z nich odpisów i kserokopii ani otrzymywania uwierzytelnionych odpisów lub kserokopii z akt. Unicestwione prawo do informacji na tym etapie niewątpliwie utrudnia realizację bądź prawa do obrony, bądź uprawnień przyznanych pokrzywdzonemu (działanie w charakterze oskarżyciela posiłkowego). Prawo do informacji zostało zagwarantowane w art. 156 § 5 kodeksu postępowania karnego. Brak jednak tego rodzaju regulacji w sprawach o wykroczenia.
To zaniechanie polskiego ustawodawcy dostrzegł rzecznik praw obywatelskich i w wystąpieniu do ministra sprawiedliwości z 15 października 2008 r. zapytał, czy resort przewiduje odpowiednie zmiany legislacyjne w tej mierze.
