Naczelny Sąd Administracyjny oddalił ostatecznie roszczenie gminy Czernica o podział kosztów utrzymania i remontu mostu znajdującego się w ciągu dróg należących do tego samorządu. Gmina uważała, że skoro most stoi częściowo na działkach stanowiących jej własność, a częściowo leży na rzece należącej do Skarbu Państwa, w części zaś na terenach należących do jednej ze spółek energetycznych, to na jego remont powinni się zrzucić wszyscy wymienieni. Sąd jednak uznał te żądania za niezasadne.
Prawo wodne nie rozwiązuje problemu
Swoje roszczenia gmina Czernica oparła na przepisach prawa wodnego. Wywodziła, że skoro art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy nakazuje odpowiednie stosowanie przepisów o urządzeniach wodnych także do mostów, to powinien do niego znaleźć zastosowanie także art. 64 ustawy. Przepis ten określa zasady utrzymywania takich urządzeń, w szczególności zaś w ust. 1a tego artykułu. Zgodnie z nim w kosztach utrzymywania urządzeń wodnych uczestniczy ten, kto odnosi z nich korzyści. Ustalenia i podziału kosztów dokonuje na wniosek właściciela urządzenia wodnego, w drodze decyzji, organ właściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego.
O wydanie decyzji w sprawie ustalenia podziału kosztów utrzymania i remontu mostu gmina wystąpiła więc do starosty wrocławskiego.
Starosta jednak odmówił. Jego decyzję utrzymał w mocy dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej we Wrocławiu, a także wrocławski Wojewódzki Sąd Administracyjny, który wyrokiem z 23 czerwca 2015 r. oddalił skargę gminy (sygn. akt II SA/Wr 248/15). Sąd pierwszej instancji wskazał, że przepisy nakazują do mostów stosować prawo wodne. Nie oznacza to jednak, że wszystkie będą miały do takich obiektów zastosowanie. Jednym z przepisów prawa wodnego, którego do mostów się nie stosuje, jest właśnie art. 64, na który powoływała się gmina.
Samorząd jest nadal właścicielem
Stanowisko sądu pierwszej instancji podzielił Naczelny Sąd Administracyjny.
