Dzieciństwo bez matki

Z najnowszego raportu opracowanego przez Komitet Badań nad Migracjami Polskiej Akademii Nauk wynika, że kobiety stanowią 52 proc. emigrantów. To nowość, bo do niedawna na saksy decydowali się zazwyczaj mężczyźni, a ich partnerki w tym czasie zostawały w domu i opiekowały się dziećmi.

– Polki chcą dziś brać sprawy w swoje ręce. W pierwszych latach migracji do pracy wyjeżdżali mężczyźni, bo było im łatwiej znaleźć pracę, a poza tym wyjazd w nieznane był dla panów mniej ryzykowny – tłumaczy Krystyna Iglicka, demograf i rektor Uczelni Łazarskiego. – Dziś, gdy za granicą jest wielu rodaków, łatwiej decyzję o wyjeździe podjąć także jednostkom słabszym na rynku pracy, np. osobom bez znajomości języka czy właśnie kobietom.

Inna sprawa, że wyjeżdżają one także dlatego, że na Zachodzie pojawia się obecnie więcej pracy dla kobiet niż dla mężczyzn. To skutek zapaści w sektorze budowlanym spowodowanej kryzysem. Natomiast jest coraz większe zapotrzebowanie na opiekunki osób starszych, nianie do dzieci i sprzątaczki. A w tych zawodach lepiej sprawdzają się właśnie panie.

Praca na kobiety czeka przede wszystkim w Wielkiej Brytanii i Holandii. Sporo ofert pracy jest także w Belgii i Irlandii.

Zdecydowana większość migrantów, bo aż 45 proc., to osoby będące w związku małżeńskim. Single stanowią 34 proc. wszystkich migrantów. Znacznie mniej jest osób rozwiedzionych – zaledwie 7 proc. Wdowy i wdowcy to margines – stanowią tylko 2 proc. Polaków za granicą.

– Najwięcej kobiet wyjeżdża z Podlasia, Podkarpacia, Warmii i Mazur oraz biednych powiatów województwa mazowieckiego – mówi prof. Iglicka. To rejony, gdzie stopa bezrobocia jest największa, a wiele rodzin żyje w skrajnej nędzy. Z raportu wynika, że w tych regionach co dziesiąte gospodarstwo jest migranckie.

– Kiedy państwo nie stwarza ludziom warunków do realizacji swoich celów, ci szukają takiego miejsca, w którym swoje marzenia mogą spełnić. Dla Polaków ważna jest rodzina, a tę o wiele łatwiej założyć i utrzymać za granicą niż w kraju – mówi Stanisław Kluza, były szef Komisji Nadzoru Finansowego.

Zdaniem ekspertów Polska traci ludzi z powodu braku rozsądnej polityki wsparcia rodzin. W większości krajów emigracyjnych młodzi ludzie mogą liczyć na pomoc państwa w wychowaniu dzieci – zasiłki, mieszkania socjalne czy ulgi podatkowe. U nas rodzice mogą dostać jedynie niewielką ulgę na dzieci.

– Taka polityka będzie miała katastrofalne skutki dla naszego kraju. Zarówno ekonomiczne, jak i społeczne – mówi Stanisław Kluza.

Przede wszystkim masowa emigracja to zmniejszenie się liczby Polaków.  Demografowie szacują, że jeśli tempo migracji będzie tak silne jak obecnie, to w 2035 r. będzie nas o 2,5 mln mniej niż obecnie. Na tak wysoką liczbę składają się jednak nie tylko ci, którzy wyjeżdżają, ale także dzieci, które przyjdą na świat nie w kraju, ale właśnie na emigracji. Z danych wynika, że  po 2004 r. poza granicami kraju przyszło na świat aż 200 tys. małych Polaków. – Problem też w tym, że emigrują ci najlepiej wykształceni i przedsiębiorczy. Ci, którzy mogliby popchnąć ten kraj do przodu – mówi Kluza.