Łatwiej będzie przyjąć rzemieślnika

Pracownikiem samorządowym może zostać osoba, która spełnia warunki:

- jest obywatelem polskim,

- ma kwalifikacje zawodowe do wykonywania pracy na określonym stanowisku,

- ukończyła 18 lat i ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych,

- jej stan zdrowia pozwala na zatrudnienie na określonym stanowisku.

Wynika tak z art. 3 ustawy z 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (tekst jedn. DzU z 2001 r. nr 142, poz. 1593 ze zm.). Do zatrudnionych na podstawie zwykłych umów o pracę nie stosujemy pierwszego i trzeciego wymogu. Angażujemy więc w taki sposób osoby, które mają kwalifikacje zawodowe wymagane do pracy na tym stanowisku i ich stan zdrowia pozwala na takie zatrudnienie. Wśród pracowników samorządowych wyróżniamy pracowników zatrudnionych na stanowiskach urzędniczych i pracowniczych. Podstawowe różnice między nimi dotyczą właśnie kwalifikacji wymaganych od poszczególnych kategorii.

Na stanowisku urzędniczym obsadzamy zatrudnionych na podstawie mianowania lub umowy o pracę, którzy spełniają kryteria co do obywatelstwa, kwalifikacji i wieku, a ponadto:

- mają co najmniej wykształcenie średnie,

- nie byli prawomocnie skazani za przestępstwo umyślne,

- cieszą się nieposzlakowaną opinią.

Wśród pracowników jednostek samorządu terytorialnego zmiany kwalifikacyjne dotyczą jedynie wybranych stanowisk tzw. pracowniczych. Dotyczą one np. pracowników bibliotek publicznych, ośrodków pomocy społecznej, administracyjnych szkół publicznych czy zespołów szkół, urzędów skarbowych, urzędów pracy oraz przedszkoli, żłobków i domów kultury.

Zostały zatem zlikwidowane tzw. uprawnienia kwalifikacyjne, które do tej pory były wymagane na tych stanowiskach. Chodzi o pewne atesty, świadectwa itd. przewidziane ustawami czy przyznawane zwyczajowo poszczególnym grupom zawodowym, potwierdzające ich wyższe kompetencje i umiejętności. Odnosi się to zwłaszcza do elektryków, pracowników bhp, kucharzy czy spawaczy. Posiadany stopień uprawnień kwalifikacyjnych decyduje o zakresie czynności i zadań, jakie pracownik może wykonywać.

Obecnie więc wymagane kwalifikacje dla pracowników służby bezpieczeństwa i higieny pracy określają odrębne przepisy – rozporządzenie Rady Ministrów z 2 września 1997 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (DzU nr 109, poz. 704 ze zm.). Mogą nimi zostać osoby legitymujące się uprawnieniami:

- inspektora ds. bhp (zawód technika bhp),

- starszego inspektora ds. bhp (zawód technika bhp oraz co najmniej trzyletni staż pracy w służbie bhp lub wyższe wykształcenie o kierunku czy specjalności w zakresie bhp albo studia podyplomowe w zakresie bhp),

- specjalisty ds. bhp (wyższe wykształcenie o kierunku lub specjalności w zakresie bhp albo studia podyplomowe w zakresie bhp oraz co najmniej roczny staż pracy w służbie bhp),

- starszego specjalisty do spraw bhp (wyższe wykształcenie o kierunku lub specjalności w zakresie bhp albo studia podyplomowe w zakresie bhp oraz co najmniej trzyletni staż pracy w służbie bhp),