Kwestię wydawania zaświadczeń przez organy podatkowe jednostek samorządu terytorialnego (j.s.t.) reguluje ustawa z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (dalej: ordynacja). Art. 306a §1 ordynacji stanowi, że organ podatkowy wydaje zaświadczenia na żądanie. Zaświadczenie wydaje się jedynie na wniosek – może być on złożony na piśmie lub ustnie do protokołu. Ordynacja określa również krąg osób, które mogą otrzymać zaświadczenie. Zaświadczenia wydaje się, jeżeli osoba ubiega się o nie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego. Ważne jest to, że potwierdzenia stanu faktycznego lub prawnego dokonuje się na dzień wystawienia zaświadczenia.
[srodtytul]Zgodnie z treścią wniosku[/srodtytul]
Organ podatkowy w wydanym zaświadczeniu powinien również przedstawić takie dane, które są objęte żądaniem wnioskodawcy. Administracja podatkowa j.s.t. nie powinna wydawać zaświadczenia poza zakres żądania wnioskodawcy, jak również nie powinna potwierdzać tylko części treści objętej żądaniem.
Jeśli osoba zażąda wydania zaświadczenia na potwierdzenie stanu prawnego, a organ podatkowy nie posiada stosownych ewidencji, rejestrów lub danych ze względu na to, że prawo go do tego nie obliguje, to odmawia wydania zaświadczenia. Odmowa wydania zaświadczenia następuje w drodze postanowienia. Stanowi o tym art. 306c ordynacji. Na to postanowienie można złożyć zażalenie. Warto pamiętać, że przed wydaniem zaświadczenia organ podatkowy może przeprowadzić postępowanie wyjaśniające.
[srodtytul]Na żądanie organu[/srodtytul]
