Kto przyznaje pracodawcy dofinansowanie przygotowania zawodowego młodocianych

- Przedsiębiorca ubiega się o dofinansowanie kosztów przygotowania zawodowego młodocianego pracownika. Wraz z wnioskiem przesłał kopie: dokumentów potwierdzających kwalifikacje do prowadzenia przygotowania zawodowego, umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego i dyplomu młodocianego pracownika, bez poświadczenia za zgodność z oryginałem. Czy stanowi to naruszenie przepisów?

Nie.

Czytaj także: Wniosek o dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika

Warunki jakie musi spełnić pracodawca, aby uzyskać dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika, z którym zawarł umowę o pracę w celu przygotowania zawodowego, od 1 września 2017 r. określa art. 122 ustawy – Prawo oświatowe (dalej p.o.). Przed tą datą zagadnienie to regulował art. 70b ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 2198 ze zm.). Pracodawcom, którzy zawarli z młodocianymi pracownikami umowę o pracę w celu przygotowania zawodowego, przysługuje dofinansowanie kosztów kształcenia, jeżeli:

- pracodawca lub osoba prowadząca zakład w imieniu pracodawcy albo osoba zatrudniona u pracodawcy posiada kwalifikacje wymagane do prowadzenia przygotowania zawodowego młodocianych określone w przepisach w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania (por. m.in. rozporządzenie Rady Ministrów z 28 maja 1996 w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania, tekst jedn. DzU z 2014 r. poz. 232 ze zm.), a ponadto

- młodociany pracownik ukończył naukę zawodu lub przyuczenie do wykonywania określonej pracy i zdał egzamin, zgodnie ze wskazanymi wyżej przepisami.

Wysokość dofinansowania kosztów kształcenia jednego młodocianego pracownika wynosi w przypadku:

- nauki zawodu - do 8081 zł przy okresie kształcenia wynoszącym 36 miesięcy (jeżeli okres kształcenia jest krótszy, dofinansowanie wypłaca się w wysokości proporcjonalnej do okresu kształcenia), a

- przyuczenia do wykonywania określonej pracy – do 254 zł za każdy pełny miesiąc kształcenia.

Kwoty dofinansowania podlegają waloryzacji wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, jeżeli ten wskaźnik w roku kalendarzowym poprzedzającym rok, w którym następuje wypłata dofinansowania, wynosi co najmniej 105 proc. Dofinansowanie przyznaje wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce zamieszkania młodocianego pracownika, w drodze decyzji, ze środków Funduszu Pracy.

Czytaj także: Kiedy pracownik nie zapłaci PIT od dofinansowania wakacji

Dofinansowanie jest przyznawane na wniosek pracodawcy złożony w terminie trzech miesięcy od dnia zdania egzaminu przez młodocianego pracownika. Zgodnie z art. 122 ust. 7 p.o. do wniosku trzeba dołączyć:

- kopie dokumentów potwierdzających to, że pracodawca (osoba prowadząca zakład w imieniu pracodawcy albo osoba zatrudniona u pracodawcy) posiada wymagane kwalifikacje,

- kopię umowy o pracę z młodocianym pracownikiem zawartej w celu przygotowania zawodowego oraz

- kopię odpowiednio dyplomu lub świadectwa potwierdzającego zdanie egzaminu przez młodocianego pracownika albo zaświadczenie (w tym przypadku wymagany jest oryginał) potwierdzające zdanie tego egzaminu.

W przepisach mowa jest zatem o kopiach dokumentów (por. np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 21 marca 2018 r., sygn. II SA/Po 939/17, LEX nr 2475934), bez zaznaczenia, że istnieje wymóg poświadczenia ich za zgodność z oryginałem.

Niektóre urzędy wymagają poświadczenia kopii za zgodność z oryginałem przez składającego te kopie pracodawcę. W art. 122 p.o. brak jest jednak regulacji odpowiadającej np. art. 150 ust. 3-5 p.o., w których wskazano wymagany sposób poświadczania za zgodność z oryginałem kopii dokumentów dołączanych m.in. do wniosku o przyjęcie do publicznego przedszkola czy publicznej szkoły (w przepisach tych mowa jest m.in. o poświadczaniu kopii za zgodność z oryginałem przez dyrektora szkoły bądź rodzica kandydata).

Należy także zwrócić uwagę, że dofinansowanie udzielane podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą stanowi pomoc de minimis (art. 122 ust. 11 p.o.). Zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 362) podmiot ubiegający się o taką pomoc, wraz z wnioskiem o udzielenie pomocy, przedstawia:

- wszystkie zaświadczenia o pomocy de minimis, jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się o pomoc, oraz w ciągu 2 poprzedzających go lat, albo oświadczenia o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenia o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie oraz

- formularz informacji (zgodnie ze wzorem określonym w rozporządzeniu Rady Ministrów z 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis, Dz.U. z 2010, nr 53, poz. 311 ze zm.).

Na stronie internetowej Systemu Udostępniania Danych o Pomocy Publicznej (https://sudop.uokik.gov.pl) zwrócono uwagę, że wydruki danych z tego systemu o pomocy otrzymanej przez beneficjenta mają tylko informacyjny charakter oraz że przedstawienie wydruku podmiotowi udzielającemu pomocy nie jest równoznaczne z realizacją obowiązku przedstawienia zaświadczenia/oświadczenia o otrzymanej pomocy de minimis, zgodnie z wymaganiami określonymi w ustawie o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

W razie przedstawiania oryginałów dokumentów, można byłoby skorzystać z rozwiązania przewidzianego w dodanym od 1 czerwca 2017 r. art. 76a § 2b kodeksu postępowania administracyjnego. Zgodnie z tym przepisem upoważniony pracownik organu prowadzącego postępowanie, któremu został okazany oryginał dokumentu wraz z odpisem, na żądanie strony, poświadcza zgodność odpisu dokumentu z oryginałem, co powoduje, że strona nie jest narażona na dodatkowe koszty uzyskania urzędowo poświadczonych odpisów lub wypisów dokumentów potrzebnych w postępowaniu administracyjnym.