Do tej pory nie były takie zezwolenia wymagane, wprowadza je nowela ustawy o pomocy społecznej. Aby uzyskać zezwolenie, trzeba przedstawić tytuł prawny do nieruchomości, w której chce się prowadzić całodobową placówkę opiekuńczo-wychowawczą, regulamin organizacyjny placówki lub jego projekt, a także m.in. dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań określonych w ustawie o pomocy społecznej.
Taką działalność będą mogły prowadzić powiaty i samorządy, a także Kościół katolicki, inne Kościoły, związki wyznaniowe oraz organizacje społeczne, fundacje i stowarzyszenia.
Wojewoda będzie mógł sprawdzać standard usług świadczonych we wszystkich domach pomocy społecznej, prowadzonych zarówno przez podmioty publiczne i niepubliczne działające na zlecenie samorządu, jak i przez przedsiębiorców i stowarzyszenia nieposiadające umowy z gminą lub powiatem. Jeśli dom nie spełni warunków, a uchybienia, wbrew zaleceniom pokontrolnym, nie zostaną usunięte, wojewoda będzie mógł cofnąć zezwolenie. Wszystkie podmioty prowadzące domy pomocy społecznej będą mogły łączyć domy różnych typów w jeden. I tak, będzie można łączyć dom dla osób w podeszłym wieku z domami dla osób przewlekle somatycznie chorych; dom dla przewlekle somatycznie chorych z domami dla osób niepełnosprawnych fizycznie; a dom dla dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie z domami dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnymi intelektualnie.
Zmieniono również zasady ustalania średniego kosztu utrzymania w domu pomocy społecznej lub placówce opiekuńczo-wychowawczej. Od kwoty rocznych kosztów działalności domu z poprzedniego roku trzeba będzie odjąć koszty inwestycyjne, a nie, jak było do tej pory, wszystkie wydatki inwestycyjne. Nowością jest również, że opłaty za pobyt w domach pomocy społecznej będzie mogło ponosić rodzeństwo, dalsi krewni lub osoby obce, na mocy umowy zawartej z gminą. Dzięki temu gminy będą mniej partycypować w kosztach utrzymania pensjonariusza.
Wychowankowie opuszczający specjalne ośrodki wychowawcze oraz młodzieżowe ośrodki socjoterapii będą uprawnieni do pomocy na usamodzielnienie i kontynuowanie nauki na takich samych warunkach jak wychowankowie całodobowych placówek opiekuńczo-wychowawczych. Nowelizacja to także ukłon w stronę osób, które przed 1 maja 2004 r. ukończyły studia wyższe na jednym z kierunków: pedagogika, psychologia, politologia, politologia i nauki społeczne lub socjologia, ale bez specjalności praca socjalna. Gdy wejdzie w życie, będą one mogły wykonywać zawód pracownika socjalnego. Uściślono przesłanki ustalania prawa do dodatków do wynagrodzenia dla pracowników socjalnych: dodatek będzie przysługiwał pracownikowi, do którego podstawowych obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej poza siedzibą jednostki organizacyjnej pomocy społecznej.
