Podanie najlepiej złożyć według wzoru

Tryb postępowania, sposób ustalania dochodu oraz wzory wniosku, zaświadczeń i oświadczeń, które każdy ubiegający się o wypłatę świadczeń z Funduszu Alimentacyjnego ma obowiązek złożyć w gminie, określają przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=360169]rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 7 lipca 2010 r. (DzU nr 123, poz. 836)[/link], którego przepisy obowiązują od 9 lipca bieżącego roku.

[srodtytul]Wniosek na formularzu[/srodtytul]

Jak wynika z treści art. 15 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=A920F694DBE92B76E4F9EB7453EB0B3F?id=295707]ustawy z 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tekst jedn. DzU z 2009 r. nr 1, poz. 7 ze zm.)[/link], ustalenie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz ich wypłata następują odpowiednio na wniosek osoby uprawnionej lub jej przedstawiciela ustawowego. Wniosek składa się w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej. Powinien on w swej treści zawierać:

- dane dotyczące członków rodziny, w tym: imię, nazwisko, datę urodzenia, numer PESEL, numer NIP, a w razie gdy nie nadano tych numerów lub jednego z nich – serię i numer dowodu osobistego lub paszportu;

- oświadczenie wnioskodawcy o przekazaniu organowi egzekucyjnemu wszelkich znanych mu informacji niezbędnych do prowadzenia postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi alimentacyjnemu;

- oświadczenie wnioskodawcy o miejscu zamieszkania, wieku, zatrudnieniu i sytuacji ekonomicznej osób zobowiązanych względem osoby uprawnionej do alimentacji.

Wniosek należy złożyć na formularzu, którego wzór określają przepisy rozporządzenia MPiPS z 7 lipca 2010 r. Są one udostępniane – zgodnie z treścią § 3 tego aktu – przez organ właściwy wierzyciela, czyli wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby uprawnionej do świadczeń z Funduszu.

[srodtytul]Oryginał lub poświadczona kopia[/srodtytul]

Przepisy ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów stanowią, że do wniosku należy dołączyć określone dokumenty.

Są to przede wszystkim: zaświadczenia o dochodzie członków rodziny podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, uzyskanym w roku kalendarzowym poprzedzającym okres świadczeniowy; oświadczenia o dochodzie członków rodziny rozliczających się na podstawie przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, uzyskanym w roku kalendarzowym poprzedzającym okres świadczeniowy; oświadczenia o dochodzie członków rodziny niepodlegającym opodatkowaniu, uzyskanym w roku kalendarzowym poprzedzającym okres świadczeniowy.

Dokumenty te należy złożyć w oryginale. Wymaga tego przepis § 4 ust. 1 rozporządzenia z 7 lipca 2010 r.

Wszystkie inne załączniki do wniosku, wymienione w art. 15 ust. 4 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów – a więc np. dokument stwierdzający wiek osoby uprawnionej, zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły czy orzeczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dla uprawnionego – można składać w formie kopii. § 4 ust. 2 rozporządzenia wymaga jedynie, aby kopie te były uwierzytelnione przez właściwego wójta (burmistrza, prezydenta miasta), notariusza lub instytucję, która dokument wydała.

[srodtytul]Braki do uzupełnienia[/srodtytul]

W przypadku złożenia nieprawidłowo wypełnionego wniosku organ właściwy wierzyciela wzywa pisemnie wnioskodawcę do poprawienia lub uzupełnienia wniosku w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania.

Jeżeli wniosek złożony został bez wymaganych załączników (lub zostały one przedłożone w formie innej niż wymagana), wójt (burmistrz, prezydent miasta) wniosek przyjmuje. Ma jednak obowiązek wezwać pisemnie wnioskodawcę do uzupełnienia brakujących dokumentów w terminie nie krótszym niż 14 dni i nie dłuższym niż 30 dni.

W każdym z wymienionych przypadków niezastosowanie się do wezwania uzupełnienia wniosku skutkuje tym, że wniosek pozostawia się bez rozpatrzenia.

Wyjątkiem jest sytuacja, w której przyczyną niedostarczenia wymaganego dokumentu przez wnioskodawcę jest niewydanie w terminie dokumentu przez właściwą instytucję. Jeżeli wnioskodawca to wykaże, w takiej sytuacji świadczenia przysługują, począwszy od miesiąca, w którym wniosek został złożony.