Rejestr dłużników przydatny dla gmin

Zamieszczanie informacji o niesolidnych dłużnikach w specjalnie stworzonych w tym celu rejestrach jest możliwe w Polsce od końca 2008 r. Korzystają z tego również gminy, w przeważającej większości do ściągania zobowiązań od dłużników alimentacyjnych. Ale nie tylko. Nowa, obowiązująca od 14 czerwca 2010 r. ustawa o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych (DzU 2010, nr 81, poz. 530) umożliwia im wprowadzanie do rejestru dłużników informacji o osobach zalegających z opłatami za korzystanie z usług wodociągowo-kanalizacyjnych, gospodarowanie odpadami, przejazdy komunikacją miejską, a także tych, którzy nie płacą za wynajmowane od gminy lokale.

[srodtytul]Jak działa rejestr[/srodtytul]

Przekazywanie do biura informacji gospodarczych wymaga zawarcia z biurem stosownej umowy. Powinna zostać sporządzona na piśmie, pod rygorem nieważności.

Informacje o dłużniku konsumencie wójt może przekazać do biura, pod warunkiem że zostały spełnione łącznie następujące warunki. Po pierwsze, zobowiązanie musi wynikać z określonego stosunku prawnego. Jakiego? Na przykład z zawartych umów: przewozu osób lub bagażu w komunikacji masowej, dostarczenia wody i odprowadzania ścieków czy wywozu nieczystości. Po drugie, łączna kwota wymagalnych zobowiązań dłużnika będącego konsumentem wobec wierzyciela musi wynosić co najmniej 200 zł, a ich wymagalność co najmniej 60 dni. Po trzecie, musi upłynąć co najmniej miesiąc od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia wezwania do zapłaty zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura. #Podobne zasady obowiązują, gdy przekazana informacja gospodarcza dotyczy dłużnika niebędącego konsumentem, z tym że minimalna kwota wymagalnych zobowiązań została ustalona na 500 zł.

Biuro ujawnia informacje gospodarcze w formach określonych w regulaminie, w szczególności w drodze teletransmisji. Dostęp do informacji gospodarczych dotyczących dłużników będących konsumentami jest bezpłatny, pod warunkiem że następuje nie częściej niż raz na sześć miesięcy. W pozostałych przypadkach podlega opłacie zgodnie z obowiązującym w biurze cennikiem. Opłata nie może być jednak wyższa niż 0,5 proc. minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na podstawie przepisów ustawy z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.

Wycofanie informacji z rejestru następuje zawsze na wniosek wierzyciela. Jednocześnie gminy mają obowiązek taki wniosek złożyć w sytuacji, gdy zobowiązanie będące podstawą wpisu zostało przez dłużnika uregulowane.

[srodtytul]Dobroczynne skutki wpisu[/srodtytul]

– Biura informacji gospodarczej przechowują dane o zadłużeniu do momentu spłaty zobowiązania. Jeśli dłużnik go nie ureguluje, informacje o nim mogą pozostać w rejestrze nawet przez dziesięć lat – mówi Mariusz Hildebrand, prezes Biura Informacji Gospodarczej InfoMonitor. – W tym okresie są dostępne dla różnych instytucji dokonujących oceny ryzyka, m.in. banków, firm telekomunikacyjnych, funduszy pożyczkowych czy leasingodawców.

[wyimek]1,07 mld zł należności z alimentów udało się odzyskać dzięki zamieszczaniu w rejestrze dłużników [/wyimek]

Oznacza to uniemożliwienie dłużnikowi alimentacyjnemu czy innej osobie, która zalega z płatnościami na rzecz gminy, nie tylko dostępu do kredytów czy pożyczek, ale także dokonywania zakupów na raty, podpisania umowy z operatorem telefonii komórkowej. To z pewnością motywuje dłużnika do spłaty zobowiązania.

– Możliwość umieszczania w rejestrach prowadzonych przez biura informacji gospodarczej danych dłużników alimentacyjnych wprowadzono do ustawy o BIG w październiku 2008 r. Rozwiązanie to okazało się skuteczne w ściąganiu zobowiązań, a zarazem pożyteczne dla budżetów gmin oraz uprawnionych do alimentów. Świadczy o tym fakt, że do chwili obecnej BIG InfoMonitor podjął współpracę z ok. 1600 jednostkami samorządu terytorialnego z całego kraju – dodaje Mariusz Hildebrand.