Praktyka pokazuje, że gminy oczekują przeniesienia na stronę prywatną również finansowania projektu.
– Projekt może zostać zrealizowany na zasadach partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP) lub koncesji. Atrakcyjną formą finansowania są również środki z funduszy UE, jeżeli spełnione są określone kryteria dofinansowania. Wyzwaniem dla samorządów stały się ostatnio projekty z zakresu gospodarki odpadami realizowane w formule PPP przy jednoczesnym udziale środków unijnych. Przykładem takiego projektu jest budowa spalarni w Poznaniu – mówi Karina Semeńczuk, menedżer w dziale doradztwa transakcyjnego Ernst & Young.
Projekty budowy zakładów termicznego przetwarzania odpadów są inwestycjami rzędu kilkuset milionów złotych. W związku z tym pojawia się konieczność pozyskania finansowania z zewnętrznych źródeł. – Istnieje możliwość zaspokajania potrzeb pożyczkowych w formie preferencyjnej pożyczki Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, która jest dostępna jedynie w przypadku podpisania umowy o dofinansowanie ze środków UE. W przypadku instytucji finansowych, np. banków komercyjnych, skuteczność pozyskania finansowania zwiększa właściwe zdefiniowanie projektu (jego lokalizacji, stopnia pewności realizacji zgodnie z budżetem kosztowym i harmonogramem czasowym, strumienia odpadów i dochodów projektu, społecznej akceptacji, przydatności dla regionu/miasta) oraz zaplanowanie strategii pozyskania finansowania przy odpowiednim harmonogramie – dodaje Karina Semeńczuk.
W projektach PPP istnieje ryzyko dużych trudności lub niepozyskania finansowania przez podmiot prywatny. – Najczęstszym powodem jest brak akceptacji inwestycji przez instytucje finansujące w wyniku m.in. nieodpowiedniego podziału ryzyka pomiędzy partnerem prywatnym i publicznym oraz braku zabezpieczenia przyszłych spłat zaciąganego zobowiązania. Gmina może podjąć działania umożliwiające sfinansowanie inwestycji partnerowi prywatnemu, tzn. przejąć na siebie całość lub część ryzyka popytu, a wynagrodzenie partnera prywatnego uzależnić nie od wielkości tego popytu (tj. ilości odpadów dostarczonych do instalacji), ale od dostępności obiektu (tj. gotowości instalacji do przyjęcia odpadów pod warunkiem spełnienia określonych parametrów użytkowych obiektu). Taka forma wynagradzania w projektach PPP nazywana jest opłatą za dostępność. Uważa się, że opłata ta powinna pokryć partnerowi prywatnemu co najmniej spłaty rat kapitałowych i koszty finansowania (odsetki, prowizje) oraz koszty eksploatacji – mówi Semeńczuk.
W przypadku realizacji projektu przez jednostki samorządu terytorialnego dąży się zwykle do takiej konstrukcji projektu budowy instalacji regionalnej, by jego realizacja nie wpłynęła lub w możliwie ograniczonym stopniu wpłynęła na wskaźniki zadłużenia podmiotu publicznego. Zasadne jest zatem rozważenie realizacji projektu poprzez spółkę miejską bez regresu do podmiotu publicznego.
