Rzeczpospolita wydała album: Madonna jest też na zdjęciach

Jest ich kilkunastu, rozrzuconych po kraju. Najwięcej, rzecz jasna, w Warszawie. Ludzie z kamerami "od Rzepy". Snajperzy naszego dziennika. Szybkostrzelni, którzy sami pracują pod obstrzałem… stresu.

[wyimek][link=http://www.rp.pl/galeria/9131,3,541622.html]Zobacz galerię zdjęć[/link][/wyimek]

Rok temu ukazał się pierwszy zbiór. Drugi teraz, ze zdjęciami publikowanymi w "Rz" od maja 2009 do czerwca 2010. Udany graficznie (poręczny, ale albumowy format), efektowna okładka (ze zdjęciem po katastrofie smoleńskiej), z przejrzystym układem tematycznym, acz opartym na emocjonalnych i wizualnych kontrastach.

Najważniejsze – bronią się zamieszczone w nim prace fotozespołu. W albumie widać, że tematy zostały przydzielane wedle predyspozycji poszczególnych autorów; że mają szanse na przemawianie własnym głosem; że respektowane są ich indywidualne upodobania plastyczne (kadrowania tak różne jak osobowości).

Tom otwiera najważniejsze wydarzenie roku: Smoleńsk. I to, co zdarzyło się potem. Na mnie największe wrażenie wywiera scena z Okęcia – oczekiwanie na przylot samolotu z ciałami ofiar katastrofy. Sceneria jak z awangardowego teatru. Pusta, zimna betonowa płyta; w dalekim planie – przemykająca brygada służb specjalnych; na przodzie – zasieki ("cywilne", w formie koziołków) i krzesełka dla superpubliczności.

Potem zmiana klimatu: zima (podobno stulecia). Przyznaję – mam słabość do zdjęcia Jerzego Gumowskiego, który zarejestrował z lotu ptaka (a ściślej – paralotni) łódki na Zalewie Zegrzyńskim. Długo wpatrywałam się w biały obraz z kilkoma maźnięciami błękitu i czerwieni. Jak on to zrobił? Jaka piękna abstrakcja! Okazuje się, że wystarczy zmienić perspektywę i rzeczywistość nabiera nowych barw.

Z innych powodów uwielbiam kadr Mariana Zubrzyckiego z akcji ratowniczych podczas wiosennej powodzi. Strażacy wyciągają z wezbranej wody psa, a ten zdaje się rozumieć grozę sytuacji i współpracuje z ratownikami. Brawo dla Jerzego Dudka za "strzał" wykonany podczas solidarnościowej demonstracji przed Kancelarią Rady Ministrów: z jednej strony dymy, z drugiej – flagi (widoczna część charakterystycznego napisu "…ość"), pośrodku gmach, pod nim – szereg uzbrojonej policji.

W dziale "Społeczeństwo" także skrajności. Wiejski duszpasterz rusza z kolędą (reportaż Rafała Guza z Wólki Tarłowskiej). Dalej – konkursowe zmagania barmanów zarejestrowane przez Magdę Starowieyską.

Moim faworytem w fotoreportażu jest cykl Kuby Kamińskiego ze stołecznej Izby Wytrzeźwień. Czarno-białe kadry wydają się tak rozedrgane i pełne bólu jak dusze i ciała uzależnionych od alkoholu.

W ubiegłym roku za najsłabszy set uznałam – o dziwo! – kulturę. Znów poprawa. Świetny Bartek Sadowski z festiwalu w Avignonie (rewelacyjne zakulisowe ujęcie Warlikowskiego i Stenki); ładna Madonna wyniesiona ponad głowy widowni.

Rafał Guz, konsekwentnie szlifujący umiejętności portrecisty, na szczególne komplementy zasługuje za sprawą migawek sportowych. Łaszczów, mecz V ligi piłki nożnej. Ofiarność i zacięcie zawodników jak w Superlidze. Ładny sport. Rzec można – prawdziwy. Podobne napięcie i determinację zobaczyłam na zdjęciach Tomasza Jodłowskiego w serii z treningu boksera zwanego "Diablo".