W „Rz” czytamy:

Sojusz proponuje ustawie, by 30 czerwca tego roku został zlikwidowany Instytut Pamięci Narodowej. W tym samym dniu przestałyby obowiązywać oświadczenia lustracyjne o tajnej współpracy ze służbami specjalnymi PRL. Wszczęte, ale niezakończone postępowania lustracyjne byłyby umorzone z dniem wejścia w życie ustawy. Dokumenty zgromadzone przez IPN trafiłyby do Archiwów Państwowych. Ściganiem przestępstw popełnionych w okresie PRL przez funkcjonariuszy państwa komunistycznego i Służby Bezpieczeństwa miałaby się zająć prokuratura, a za działalność edukacyjną, którą prowadzi dziś IPN, odpowiadałby minister kultury i dziedzictwa narodowego.

Wnioskodawcy napisali w uzasadnieniu:

W wolnej Polsce, 20 lat po obaleniu komunizmu i końcu PRL nie ma miejsca na instytucję taką jak IPN.

Czy projekt Leszka Millera ma szansę powodzenia? Jerzy Borowczak, który jest jedną z niewielu osób w PO, która mogłaby poprzeć ustawę, powiedział:

IPN jest niepotrzebny. Publikuje gnioty, których nikt nie czyta. Szkoda 120 mln zł, które co roku wydajemy na jego utrzymanie.

Stanisław Żelichowski z PSL uważa, że pomysł nie ma szans na powodzenie:

Nikt rozsądny nie przyłoży do tego ręki. Nasza historia jest tak trudna i złożona, że potrzebna jest osobna instytucja do jej badania. (...) Przed laty chodziło nam o to, żeby byłe służby nie szantażowały nowej władzy. Dziś nam to nie grozi.

Prof. Kazimierz Kik, politolog z uniwersytetu w Kielcach skomentował:

SLD nie przebije się ze swoimi postulatami gospodarczymi czy społecznymi, dlatego pozostają mu już tylko tematy niszowe. Ale kapitału politycznego na tym nie zbije, bo w czasach kryzysu lustracja i IPN mało kogo interesują.

Prof. Antoni Dudek uważa, że postulat likwidacji IPN jest ze strony SLD demonstracją polityczną: