Rafał Ziemkiewicz:

Jest prawda czasów, o których mówimy i prawda ekranu, która mówi o tym, co nam powiedziała w zeszłym tygodniu prawda ekranu i jak to się ma do prawdy czasów. Co nam najwięcej powiedziały prawdy ekranu? Trzeba zacząć od spektakularnej tragedii w Poznaniu, która zrobiła się zupełnie farsą.

Zuzanna Dąbrowska:

To dobrze, że się nie zastrzelił. Nie udawał, że się zastrzelił, tylko upadł, bo się zranił. (...) Czy to był taki straszny spisek, że prokurator Parulski wydelegował swojego podwładnego, żeby się postrzelił, żeby nie włączyć prokuratury wojskowej do generalnej? To jest ciekawa teoria, ale chyba zbyt daleko posunięta.

Łukasz Warzecha:

Zadrasnął się w policzek po prostu, jak go wnosili do karetki, to trzymał w ręku komórkę. A inną komórkę trzymał Jurek - słynna postać z nagrania, to dyrektor wojskowo-administracyjny Wojskowej Prokuratury Okręgowej w Poznaniu. Na odgłos strzału wchodzi tak pykając w komóreczkę, podchodzi do biurka zagląda: "o leży" i odchodzi dalej pykając w komóreczkę.

Rafał Ziemkiewicz:

Wychodziłoby, że to Andrzej Seremet chciał te śledztwa zablokować. Logicznie jeżeli przyjmiemy, że chodziło Przybyłowi o "dokończenie" przez postrzelenie to w tym momencie prezydent Komorowski jest ostatnim sprawiedliwym, bo i Donald Tusk i inni chcą rozwiązać prokuraturę wojskową. A pan prezydent, który tradycyjnie jest związany z generałami o dłuższym przebiegu, wystąpił jako obrońca. Nawet wystąpił z takim wahaniem, czy rozdzielanie funkcji nie poszło za daleko.

Łukasz Warzecha:

Tu się pan myli. Warto słowa pana prezydenta cytować dokładnie: to poszło za blisko.

Zuzanna Dąbrowska:

Wojskowi są nawet, jeśli nie do końca szczerzy, to gotowi do poświęceń. Pan prokurator dużo krwi stracił i jeśli stracił tę krew po to, żeby zablokować jakieś reformy, to skłonność do poświęceń jest ogromna.

Łukasz Warzecha:

Jeśli właściwa jest moja teoria, to proszę postawić sprawę trochę inaczej - jak ważna musiała być sprawa, która ma pozostać w prokuraturze wojskowej, skoro pan płk Przybył za tę sprawę i pozostawienie jej w szufladach prokuratury wojskowej gotów był sobie strzelić z odległości 50 cm w okolicach policzka.

Rafał Ziemkiewicz:

Jest kilka możliwości - że pan prokurator ma tak zszarpane nerwy, że w prokuraturach wojskowych pracują ludzie, tacy równie zrównoważeni jak zakochane nastolatki - to oni wykonują pozorowane próby samobójcze celem zwrócenia na siebie uwagi. Może to wszystko miało odwrócić uwagę od czegoś innego.