Często słyszymy, że Wielka Brytania jest blisko wystąpienia z Unii Europejskiej. To realne?

Coraz bardziej. Głównym powodem jest dążenie do głębszej integracji w odpowiedzi na obecny kryzys w strefie euro. Wspólnota przeżywa okres względnie słabego wzrostu gospodarczego w porównaniu z resztą świata. Niestety pomysły elit brukselskich i większości zachodnich przywódców dotyczące unii fiskalnej mogą ten stan rzeczy przedłużyć. Bogatsze kraje, jak Niemcy, zostaną osłabione, ponieważ będą zmuszone do dotowania zmagających się z trudnościami narodów południowej Europy. Z kolei biedniejsze kraje zostaną również poszkodowane, bowiem będą uzależnione w jeszcze większym stopniu od jałmużny bogatszych. Historycznie rzecz biorąc, siła gospodarcza Europy oparta była na różnorodności. Część krajów wprowadzała innowacje, a jeśli były udane, inne je kopiowały. Ten proces rozwoju poprzez imitacje zapewniał wzrost gospodarczy i szanował różnice kulturowe. Unia fiskalna sprzeciwia się temu doświadczeniu, oparta na takich samych warunkach dla wszystkich będzie zagrożeniem dla państw członkowskich. Wspólnota może wtedy stać się w skali globalnej graczem nieistotnym.

A jak patrzy na UE społeczeństwo?

Duża część ludzi jest głęboko sceptycznie nastawiona do członkostwa i dalsza integracja byłaby dla nich całkowicie nie do przyjęcia. Już obecnie Brytyjczycy są oburzeni brukselskimi przepisami i nie chcą płacić podatków na subsydiowanie innych krajów oraz unijnych projektów. Jednak w dalszym ciągu istnieje silne poparcie dla idei ponadnarodowej wśród elit politycznych Wielkiej Brytanii i to jest główną przeszkodą na drodze do wystąpienia. Zaadoptowały one bowiem podobne do elit kontynentalnych poglądy.

Co to za przekonania?

Ideologia, w którą uwierzyli brytyjscy politycy, opiera się na silnej wierze w instytucje międzynarodowe i dużą rolę rządu w gospodarce. W odróżnieniu od czasów tradycyjnego socjalizmu aktualny interwencjonizm państwowy jest ukryty pod zasłoną nominalnej własności prywatnej przedsiębiorstw. Jednakże firmy nie działają w warunkach wolności, tylko sztywnych ram regulacyjnych kierowanych przez polityków i urzędników. Mało tego, część dużych przedsiębiorstw egzystuje w ramach reguł gospodarczych, które można nazwać korporacyjnym socjalizmem, ponieważ rząd je ratuje, bo podobno są zbyt duże i ważne, by upaść. System ten niszczy konkurencję ze strony mniejszych firm i uczestników rynku. Niestety z powodu tych idei nie ma gwarancji, że opuszczenie UE spowoduje wycofanie szkodliwego prawodawstwa.

Jakiego prawodawstwa?

Zasadniczo legislacja UE powoduje duże koszty i działa jako główny hamulcowy wzrostu gospodarczego. Doprowadziła ponadto do kryminalizacji wielu rodzajów działalności gospodarczej, ograniczając wolność.

Kryminalizacji? Poda pan jakieś przykłady?

Wiele gałęzi gospodarki stało się przedmiotem surowego licencjonowania, które ma służyć spełnieniu wymogów unijnych dyrektyw i przepisów brytyjskich urzędów, wprowadzających te dyrektywy w życie. Jeśli przedsiębiorcy działają bez licencji, jest to przestępstwo, stąd kryminalizacja jest odpowiednim słowem. Szczególnie dotkniętymi przez tę praktykę sektorami są usługi finansowe, utylizacja odpadów czy sektor rolno- spożywczy.

Naprawdę ta praktyka budzi największy sprzeciw wśród wyspiarzy?