Unijne przepisy weszły w życie 1 sierpnia 2022 r. jako wspólne działania Ministerstwo Sprawiedliwości wraz z członkami Unii Europejskiej i jej instytucjami. Dzięki przepisom państwa zobowiązane są do poszanowania praw dziecka co do jego tożsamości religijnej, kulturowej oraz językowej w postępowaniach o ustanowienie pieczy zastępczej.
Oznacza to, że dzieci kierowane do rodzin zastępczych mają trafiać do domów z podobnych kręgów kulturowych, przy czym najlepiej by byli to krewni z kraju pochodzenia dziecka. Do tej pory zasada ta nie była w pełni realizowana - jak podkreśliło Ministerstwo zdarzały się sytuacje, kiedy dziecko wychowywane w wierze chrześcijańskiej było oddawane to rodziny o wyznaniu muzułmańskim, czy też takie kiedy młody Polak przekazywany był rodzinie, która nie posługiwała sie polskim językiem. Mogło to stanowić źródło dodatkowego stresu i cierpienia w tak trudnej dla dziecka sytuacji. Jednocześnie stanowiło to pogwałcenie praw dziecka.
Wprowadzone unijne rozporządzenie oraz nowelizacja Kodeksu ma zapewnić realizację gwarancji ustanowionych w Konwencji ONZ o Prawach Dziecka.
Czytaj więcej
Rodziny zastępcze wciąż pracują na umowę-zlecenie.
Ministerstwo Sprawiedliwości przekazało również jak ochrona praw dziecka jest ważna na arenie międzynarodowej - w samych Niemczech mieszka około 800 tys. Polaków mających wyłącznie obywatelstwo polskie. A osób, które mają podwójne obywatelstwo, polskie i niemieckie - około 1,5 miliona. Ministerstwo Sprawiedliwości udziela pomocy polskim obywatelom, gdy za granicą są pozbawiani praw do wychowywania własnych dzieci, a dziecko trafia często do rodziny, w której nie mówi się po polsku, przekazało w komunikacie.
Projekt to dostosowanie przepisów rozporządzenia do polskich realiów, przede wszystkim właściwości sądów. Sądy rozpatrujące sprawy o nakazanie powrotu dziecka w trybie Konwencji Haskiej z 1980 r., będą mogły zająć się także sprawami z zakresu władzy rodzicielskiej, kontaktów oraz alimentów. To rozwiązanie ma przyspieszyć uregulowanie sytuacji prawnej dziecka - do tej pory konieczne było prowadzenie dodatkowego postępowania przed sądem w innym państwie członkowskim.
