2. Obliczamy limit odliczenia podatku zapłaconego za granicą:
(10 000 zł x 25 870 zł) / 120 000 zł = 2 155 zł
3. Obliczamy podatek do zapłaty w Polsce:
25 870 zł – 2 155 zł = 23 715 zł
W konsekwencji pan Stanisław będzie miał możliwość odliczenia podatku zapłaconego w Belgii w wysokości 2 155 zł.
Ograniczony obowiązek
Opisane zasady dotyczą polskich rezydentów podatkowych. W przypadku osób o ograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce, opodatkowaniu podlega tylko ta część dochodów, która jest stricte związana z Polską. W przypadku umowy o pracę, przez polskie źródło przychodu należy rozumieć miejsce gdzie praca jest wykonywana, a nie miejsce gdzie znajduje się pracodawca wypłacający wynagrodzenie.
Dodatkowe źródła dochodu
Zgodnie z ustawą o PIT, a także umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartymi przez Polskę z innymi krajami, polscy rezydenci są również zobowiązani do opodatkowania w Polsce dochodów kapitałowych, tj. odsetek, dywidend oraz przychodów ze sprzedaży akcji.
W przypadku odsetek i dywidend, od zryczałtowanego podatku obliczonego od tych dochodów w Polsce (tj. według stawki 19 proc.) podatnicy mają prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć kwoty podatku obliczonego według stawki polskiej.
Przykład
Pani Anna posiada rachunek oszczędnościowy w Stanach Zjednoczonych. Z tytułu zgromadzonych tam oszczędności w roku 2016 otrzymała przychód w postaci wypłaconych odsetek w wysokości 450 złotych. Podatek zapłacony z tego tytułu w Stanach Zjednoczonych wyniósł 67,50 złotych. W przypadku dochodów z odsetek i dywidend zawsze zastosowanie znajduje metoda kredytu.
1. Obliczamy podatek należny w Polsce z tytułu uzyskanych odsetek
450 zł x 19 proc. = 85,50 zł
2. Obliczamy różnicę między podatkiem zapłaconym w Stanach Zjednoczonych a podatkiem do zapłaty w Polsce
85,50 zł – 67,50 zł = 18 zł.
W konsekwencji pani Anna powinna dopłacić w Polsce różnicę podatku w wysokości 18 złotych.
W przypadku sprzedaży zagranicznych akcji, podatnicy mogą z kolei rozpoznać koszty uzyskania przychodów (np. cena zakupu akcji, opłaty administracyjne) i tym samym zmniejszyć podstawę opodatkowania. W tym przypadku stawka podatku wynosi 19 proc., a formularzem właściwym do rozliczenia sprzedaży akcji jest PIT-38.
W obu przypadkach nie ma znaczenia, że bank wypłacający odsetki znajduje się poza granicami Polski lub zbycie akcji następuje poza Polską.
W tym roku do 2 maja
Obie kategorie podatników (tj. rezydentów i nierezydentów) obowiązują analogiczne zasady składania zeznań. Podatnicy ci muszą rozliczyć się na obowiązujących formularzach na dany rok w terminie ustawowym (za rok 2016 deklaracje należy składać w nieprzekraczalnym terminie do 2 maja 2017 roku).
Autor jest adwokatem, doradcą podatkowym w zespole ds. PIT w KPMG w Polsce
podstawa prawna: Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 2032 ze zm.)
Konwencja OECD wskazuje jak ustalić status podatnika
Zgodnie z Modelową Konwencją OECD, jeżeli osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach, to jej status określa się według następujących zasad:
a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),
b) jeżeli nie można ustalić, w którym państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym umawiającym się państwie, w którym zwykle przebywa,
c) jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym państwie, którego jest obywatelem,
d) jeżeli osoba jest obywatelem obydwu państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy umawiających się państw rozstrzygną tę kwestię w drodze wzajemnego porozumienia.
Kolejność przesłanek jest nieprzypadkowa i w celu ustalenia rezydencji podatkowej, spełnienie warunków powinno być badane na podstawie ustalonej powyżej kolejności.
