Łukaszenko wije się pod naciskiem Pekinu. W sprawie granicy polsko-białoruskiej stawia opór

– Powinniśmy działać po ludzku. Nie zdziwcie się, jeśli za kilka dni na wolność wyjdą ciężko chorzy, jak piszą: nasi, którzy nie zdążyli uciec i znajdują się w miejscach niezbyt oddalonych, a niszczyli nasz kraj – w taki dziwny sposób zapowiedział zwolnienia z więzień.

W środę w ciągu dnia zza krat wyszły co najmniej trzy kobiety skazane z powodów politycznych i więzione w Homlu.

Czy dyktator uwolni Andrzeja Poczobuta?

3 lipca jest na Białorusi świętem, to rocznica odbicia Mińska przez wojska sowieckie w 1944 roku. Wydawać by się mogło, że z tego właśnie powodu dyktator postanowił wypuścić część ludzi z więzień. Według danych białoruskiego Centrum „Wiasna” w kraju jest nie mniej niż 1409 więźniów politycznych. O co najmniej 90 wiadomo, że stan ich zdrowia jest zły.

Jednym z nich jest Andrzej Poczobut, od trzech lat siedzący w łukaszenkowskim więzieniu.

Czytaj więcej

Polityka

Rusłan Szoszyn: Musimy ratować Andrzeja Poczobuta

Dyktatura już odebrała dziennikarzowi i jego bliskim trzy lata życia. Polski rząd powinien znaleź...

„Indywidualne decyzje” Łukaszenki

– Mamy tysiące więźniów i według niektórych danych część z nich wychodzi. Powinniśmy walczyć o każdego, dlatego na razie nie chciałbym tego komentować – powiedział „Rzeczpospolitej” białoruski opozycjonista Paweł Łatuszka.

Jednak w samym dekrecie o amnestii aż w dwóch punktach zapisano, że nie dotyczy ona politycznych. Tyle że na samym końcu dopisano, iż „w każdym przypadku decyzja będzie podejmowana indywidualnie”.

– Możliwe jest, że gdy Łukaszenko wygłaszał swoje oświadczenie o amnestii, to jeszcze nie zdecydował, kogo wypuści. (…) Ta decyzja była dla niego bardzo ciężka, nie chciał jej podejmować. To chyba dalszy ciąg jego targów z Zachodem, ale i z samym sobą – sądzi białoruski analityk Aleksander Friedman.

Ultimatum wobec dyktatora

Inni wskazują jednak nie na Zachód, lecz na sojuszników Łukaszenki. Białoruski analityk Dmitrij Bołkuniec twierdzi, że dostał on ultimatum i „czeka go poważna rozmowa”. Nie tylko w sprawie więźniów politycznych, ale i kryzysu z imigrantami na polskiej granicy. Białorusin jednak nie napisał wprost, kto postawił ultimatum, sugerował jedynie, że związane ono jest z dwudniowym szczytem Szanghajskiej Organizacji Współpracy w Astanie.

Założyły ją Rosja i Chiny, a obecnie należą do niej głównie państwa azjatyckie – Pekin jest tam oczywiście najważniejszy. Na obecnym szczycie Białoruś będzie formalnie przyjmowana do organizacji, Łukaszence zależy, by wypadło to jak najlepiej.

Skutki wizyty prezydenta Andrzeja Dudy w Pekinie

Wątpliwości co do tego, kto na niego naciskał, rozwiał on sam w przemówieniu podczas środowych uroczystości w Mińsku. – Szczególnie nasi „przyjaciele”, nasi najbliżsi sąsiedzi ciężko nad tym pracują: polscy przywódcy. (…) Prezydent Duda pojechał do Xi Jinpinga i poskarżył się na Łukaszenkę. Poprosił Xi Jinpinga, by wywarł wpływ na niego i Putina, aby zakończyli tę migrację (kryzys na polskiej granicy – red.) – mówił zdenerwowany.