Ukraina i Mołdawia rozpoczynają rozmowy o członkostwie w Unii Europejskiej

– To naprawdę historyczny tydzień. Ukraina dążyła do tego przez dziesięciolecia, a ten wynik jest osobistym osiągnięciem każdego, kto 24 lutego wybrał Ukrainę, kto walczy o nasze państwo, kto wzmacnia Ukrainę wszystkim, co niezbędne – oświadczył prezydent Wołodymyr Zełenski.

Czytaj więcej

Polityka

Charles Michel wyjaśnia dlaczego UE musi się rozszerzać

Na geopolityczny chaos musimy odpowiedzieć kolejnym rozszerzeniem – mówi Charles Michel, przewodn...

Polityczna decyzja o rozpoczęciu negocjacji z Ukrainą i Mołdawią zapadła na unijnym szczycie w grudniu 2023 roku, przygotowania do tzw. konferencji międzyrządowej, po której w praktyce ruszają rozmowy między Komisją Europejską i państwem kandydującym wymagały jednak czasu. Nie tylko na przygotowania administracyjne, ale także na przekonanie Węgier, które do ostatniej chwili zgłaszały problemy w sprawie Ukrainy. Ostatecznie Budapeszt dał zielone światło.

Kandydaci do Unii Europejskiej

Foto: PAP

35 rozdziałów negocjacji akcesyjnych Ukrainy i Mołdawii

Negocjacje akcesyjne nie mają terminu zamknięcia, mogą potrwać od kilku do kilkunastu lat. W przypadku Polski zajęło to blisko pięć lat – od marca 1998 roku do grudnia 2002 roku.

Negocjacje obejmują 35 konkretnych rozdziałów – całość unijnego prawa, które kraj kandydujący do Unii musi wdrożyć, a które regulują zasady działania całego rynku, wszystkich instytucji, ale także takich kwestii, jak sądownictwo czy prawa podstawowe. Wszystkie te rozdziały będą negocjowane odrębnie i mogą być tymczasowo zamykane. Ale ostateczne ich zamknięcie nastąpi tylko równocześnie. To znaczy, gdy zakończą się rozmowy nad ostatnim rozdziałem, wtedy będzie można oficjalnie wszystkie zamknąć.

Do samego przystąpienia do UE poza dostosowaniem prawa konieczna jest zgoda polityczna wszystkich państw UE. Do jej osiągnięcia wymagane jest przekonanie wszystkich rządów i opinii publicznej w 27 państwach, że Ukraina i Mołdawia wypełniły warunki.

Jak to wygląda w praktyce, opowiada „Rzeczpospolitej” Jarosław Pietras, były negocjator członkostwa Polski w UE. – Najpierw robi się tzw. screening, czyli przegląd całego prawa pod kątem zgodności z prawem UE. Dla każdego rozdziału negocjacyjnego sporządza się tabelę z informacją, co niezgodne, i jaki sposób i kiedy ma być zmienione – mówi Pietras. A potem przedstawiciele krajowego zespołu musieli każdej takiej zmiany do końca pilnować.

Wojna w Ukrainie utrudni wizyty unijnych ekspertów

Przy czym dla Unii znaczenie ma nie tylko prawo. – Nie chodzi o samą zmianę prawa, ale o stworzenie niezależnych instytucji, które będą nad tymi zmienionymi zasadami działania czuwały – mówi Pietras. Jako przykład podaje urzędy regulacji energetyki czy rynku telekomunikacyjnego, które przejęły od ministerstw nadzór nad tymi sektorami.

Czytaj więcej

Opinie polityczno - społeczne

Anna Słojewska: Dojrzewanie z Polską w Unii Europejskiej

Na brukselskich korytarzach Polacy dopiero niedawno zaczęli być uważniej słuchani. Szkoda, że pow...