Martin Schulz i SPD poczuli nagły wiatr w żagle

Jego retoryka jest niemiecką wersją znanego określenia „Polska w ruinie". Schulz mówi przy każdej okazji o upadku, w którym znajdują się obywatele Niemiec, i o tym, że powodzi się im coraz gorzej.

Jednak z sondaży wynika, że dwie trzecie obywateli RFN jest zadowolonych ze swego położenia materialnego. Jedynie 6 proc. określa je jako złe, pozostała część twierdzi, że jest częściowo złe, a częściowo dobre. Jak przystało na prawdziwego socjaldemokratę, Schulz podkreśla rosnące nierówności w dochodach i brak społecznej sprawiedliwości. Bardzo podobne słowa na temat niedostatków sprawiedliwości usłyszeć możne także z ust Angeli Merkel.

Widać już jednak, że nie to będzie głównym tematem kampanii wyborczej. Problem numer jeden to kryzys imigracyjny. Na ten temat Martin Schulz wypowiada się na razie dość ogólnie. Skłania się do dyskutowanej obecnie w SPD koncepcji budowania w Afryce ośrodków dla imigrantów mających zapobiec próbom przedostawania się ich do Włoch. Uchodzi też za zwolennika otwartej polityki imigracyjnej, czyli relokacji do Niemiec tysięcy imigrantów z Grecji i Włoch, które to kraje są pierwszym celem imigrantów na kontynencie europejskim.

Angela Merkel jest także za relokacją, ale jej hasło brzmi obecnie: Deportacja, deportacja, deportacja – jak to ujęła na niedawnym spotkaniu frakcji CDU/CSU. Celem jest oczywiście nie tylko zmniejszenie liczby imigrantów w Niemczech, ale też udowodnienie wyborcom, że CDU zdaje sobie sprawę z niezadowolenia społecznego i pragnie poprawy sytuacji.

Na niekorzyść pani kanclerz działa fakt, że nigdy nie przyznała się do błędu, za jaki ponad połowa obywateli uważa otwarcie granic dla niekontrolowanej imigracji.

W Polsce Jarosław Kaczyński od dłuższego czasu kibicuje Angeli Merkel. Martinowi Schulzowi zarzucił w niedawnym wywiadzie dla „Frankfurter Allgemeine Zeitung", że jest antypolski i orientuje się na Rosję.