Nowy rząd na trudniejsze czasy

Najbliższe dwa lata będą znacznie trudniejsze niż dwa minione. Dlatego, będąc na półmetku, trzeba dokonać przegrupowania, wzmocnić siły i nie oglądając się na opozycję, reformować kraj. Zwycięstwo w wyborach parlamentarnych w roku 2019 może dać tylko silny rząd z wyrazistym liderem, który wniesie do polityki powiew świeżości.

W tych trzech zdaniach zawiera się strategia Prawa i Sprawiedliwości na drugą połowę kadencji, którą politycy tej formacji powoli ujawniają od lipca. Z tej filozofii wypływa cała rekonstrukcyjna telenowela. Ale by polityka nowego premiera była skuteczna, konieczne jest usunięcie z rządu osób, które w sposób ewidentny ciążą na jego wizerunku.

Infrastruktura i dyplomacja

Już w lipcu, podczas kongresu PiS w Przysusze, Jarosław Kaczyński wskazał na dwa resorty, w których konieczna jest zmiana. Mówił o Ministerstwie Infrastruktury z Andrzejem Adamczykiem na czele oraz resorcie dyplomacji, którym zarządza Witold Waszczykowski. Przed miesiącem – przy okazji półmetku rządu – na antenie TVP Info prezes PiS nie wskazywał imiennie ministrów do wymiany, ale sugerował, że Adamczyk i Waszczykowski powinni pożegnać się ze stanowiskami.

Ministra Adamczyka obciąża z jednej strony kiepski start programu Mieszkanie+, z drugiej – narastające problemy z inwestycjami w infrastrukturze. Ubiegły rok charakteryzował się opóźnieniami w przetargach drogowych, natomiast obecne przyspieszenie już zaczyna grozić kumulacją prac z dalszymi tego konsekwencjami: brakiem pracowników, problemami z zapewnieniem niezbędnego sprzętu czy podwyżkami cen materiałów budowlanych.

Negatywnie oceniana jest także polityka kadrowa ministra. Początkowo brak stabilizacji i nietrafione decyzje personalne widoczne były w spółkach kolejowych. Ostatnio kadrowe roszady dotknęły branży drogowej, gdzie najpierw zrezygnował odpowiedzialny za drogi wiceminister Jerzy Szmit, a potem niespodziewanie zdymisjonowano szefa Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, co wprowadziło niepokój w branży drogowej.

Brexit, wybór Donalda Trumpa, ryzyko rozpadu Hiszpanii, paraliż polityczny w Niemczech – to były wyjątkowo trudne dwa lata w polityce zagranicznej. Jednak w tym czasie Witold Waszczykowski, zamiast próbować umacniać pozycję Polski i gasić konflikty, otwierał nowe fronty walki. W znacznym stopniu to za jego sprawą doszło do tak poważnego zaostrzenia stosunków z Brukselą w sprawie rządów prawa czy Puszczy Białowieskiej.

Do tego dochodzi bezprecedensowy kryzys w stosunkach z Ukrainą i zupełny brak relacji z Rosją. Wzmocnienie amerykańskiej obecności w Polsce, szczyt NATO, wizyta papieża Franciszka – to wszystko skutek decyzji podjętych jeszcze przed wygraną PiS. Wyjątkiem jest wizyta Donalda Trumpa latem 2017 r., która przyczyniła się do umocnienia stosunków z Ameryką.

Obrona, zdrowie

Lista ministrów, którzy powinni odejść, jest jednak dłuższa. Nowy premier musi przemyśleć, czy zasadne będzie utrzymywanie na stanowisku ministra środowiska. Jan Szyszko ma na sumieniu gigantyczną wycinkę w Puszczy Białowieskiej. Wydał też rozporządzenie pozwalające na odstrzał chronionych łosi, a decyzja została cofnięta po osobistej interwencji Jarosława Kaczyńskiego.

Czy minister rolnictwa Krzysztof Jurgiel powinien spać spokojnie? Raczej nie, bo lista zastrzeżeń w stosunku do niego jest długa. Przed wyborami cynicznie obiecywał podwojenie dopłat bezpośrednich dla rolników, mając pełną świadomość, że to niemożliwe. Nie widać polskiej aktywności w Brukseli, jeśli chodzi o reformę rolną, gra o grube pieniądze toczy się właśnie bez nas. Zupełnie nie radzi sobie z wirusem afrykańskiego pomoru świń. Na walkę z nim wydano już grubo ponad 50 mln zł. Rezultat? Wirus dotarł do Mazowsza, a o specjalnych konserwach nic nie słychać. Do tego pisana na kolanie ustawa regulująca sprzedaż ziemi rolnej. I spadek poparcia dla PiS na terenach wiejskich.

Spokojny o swój los nie powinien być także Antoni Macierewicz. Ciągnie się za nim konflikt z prezydentem Andrzejem Dudą o wpływy nad siłami zbrojnymi. Jest on związany ze sporem o nową koncepcję systemu kierowania i dowodzenia armią, co skutkowało zamrożeniem awansów generalskich. Macierewicz od wielu miesięcy był też w konflikcie z kadrą dowódczą, co doprowadziło do odejścia kilku generałów.

Nie ma też powodów do zadowolenia z Konstantego Radziwiłła – ministra zdrowia, który nie potrafił zażegnać protestu rezydentów. Głodówka przerodziła się w akcję wypowiadania opt-outów przez lekarzy w całym kraju.