Zgodnie z przepisami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jednym z przedmiotów opodatkowania podatkiem od nieruchomości są budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W tym zakresie nastąpiły w ostatnim czasie dość istotne zmiany zarówno w przepisach tej ustawy, jak i powiązanej z nią ustawy –Prawo budowlane.
Przede wszystkim zmieniła się definicja budowli. Obecnie ustawa o podatkach i opłatach lokalnych zawiera definicję, w myśl której budowlą jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem >patrz ramka.
Trudna interpretacja
Najważniejsza zmiana przepisów polega na rezygnacji z warunku, aby obiekt budowlany uznawany za budowlę stanowił „całość techniczno-użytkową". Termin ten powodował dotychczas spore kłopoty interpretacyjne i zupełnie rozbieżne orzecznictwo, czego dobrym przykładem był np. spór o opodatkowanie myjni samochodowych.
Przykład
W 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uznał (wyrok z 25 lipca 2013 r., I SA/Rz 420/13), że ponieważ urządzenia zamontowane na części budowlanej myjni mogą być demontowane i zastępowane nowymi bez naruszenia struktury myjni, to pomiędzy tymi urządzeniami a myjnią istnieje tylko związek użytkowy. A to oznacza, że urządzenia nie podlegają opodatkowaniu (podatek należy zapłacić jedynie od części budowlanej obejmującej podpory, dach i ściany boczne).
W 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stanął na zupełnie odmiennym stanowisku i stwierdził (wyrok z 16 grudnia 2015 r., I SA/Gl 907/14), że myjnia bezdotykowa jako zespół urządzeń technicznych zamontowanych w części budowlanej niezbędnej do ich funkcjonowania, tworzy wraz z tą częścią całość techniczno-użytkową. A zatem podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako całość, a nie tylko w części budowlanej.