Uprawnienie takie przysługuje także podatnikowi, na którego utrzymaniu jest osoba niepełnosprawna.
Nie zawsze jednak. Odliczyć można tylko zakup komputera dla małżonka, dzieci własnych i przysposobionych, dzieci obcych przyjętych na wychowanie, pasierba, rodziców, rodziców małżonka, rodzeństwa, ojczyma, macochy, zięcia lub synowej – jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób nie przekraczają 9120 zł.
Bez względu na to, czy komputer kupuje sam niepełnosprawny, czy osoba go utrzymująca, wydatek może zostać odliczony po spełnieniu kilku warunków. Zgodnie z ogólną zasadą prawo do ulgi przysługuje przy zakupie indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego).
Komputer musi więc spełniać te funkcje. Z interpretacji organów podatkowych wynika, że fakt ten został potwierdzony przez lekarza specjalistę. W [b]odpowiedzi Izby Skarbowej w Warszawie z 11 maja tego roku (nr IPPB4/415-132/09-2/JK)[/b] czytamy, że między sprzętem a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek. Zakupiony sprzęt ma być wykorzystywany w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu. Jego cechą musi być także indywidualny charakter. Dlatego należy oprzeć się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę, w którym uwzględni on stan zdrowia konkretnej osoby i jej potrzeby.
W piśmie tym izba skarbowa uznała, że wydatki na komputer może odliczyć rodzic niepełnosprawnego dziecka, które zgodnie z zaleceniem lekarza może siedzieć, stać, chodzić nie więcej niż pięć godzin na dobę. Większość nauki w domu, szpitalu oraz na obozach rehabilitacyjnych odbywa więc w pozycji leżącej. Pomocny jest w tym komputer, który umożliwia także kontakt ze światem i korzystnie wpływa na rehabilitację psychiki.