To nie tylko biografia muzyka i poety, ale także znakomita kronika lat 60., kojarzonych z wolną miłością i otwartymi związkami – ideami kwestionowanymi przez postaci wypowiadające się w filmie. W takim układzie zawsze ktoś bowiem cierpi. W tym przypadku była to Ihlen. Cohen, niczym żeglarz – z inną dziewczyną w każdym porcie – kochał kobiety i był przez kobiety kochany. Wszystkie chciały z nim być, on nie potrafił jednak im siebie oddać. Zawsze uciekał, był wiecznym wędrowcem lub – jak mówił – uchodźcą. Ta myśl zaprowadziła go na grecką wyspę, wprost do środowiska artystycznej bohemy, ale i zmusiła później do jej opuszczenia.