Abp Adrian Galbas: Opowieść o nadziei. Dlaczego optymizm to za mało

Nadzieja tym różni się od optymizmu, że nie jest stanem emocjonalnym, lecz życiową postawą, która podstawę ma w czymś, co już zaistniało, a co daje pewność, że także to, co zaistnieje, będzie pozytywne.

Publikacja: 18.04.2025 11:20

Witraż przedstawiający ukrzyżowanie Jezusa z katedry w Chichester

Witraż przedstawiający ukrzyżowanie Jezusa z katedry w Chichester

Foto: Christopher Ison/Alamy/be&w

Triduum Paschalne przypomina, że chrześcijaństwo nie jest religią taniego optymizmu, lecz głębokiej nadziei. W obliczu krzyża nie uciekamy w złudzenia, nie mówimy: „wszystko będzie dobrze” – ale mówimy: „w Nim wszystko ma sens”.

W trzech świętych dniach, podczas Triduum, Kościół wchodzi w mrok śmierci Jezusa, byśmy uświadomili sobie na nowo, że tylko tam, gdzie nadzieja przetrwa ciemność, rodzi się prawdziwe życie. Bo chrześcijańska nadzieja – jak pokazuje Pascha – nie polega na naiwnym oczekiwaniu „happy endu”, ale na pewności, że Chrystus zmartwychwstał. I to zmienia wszystko.

Pozostało jeszcze 96% artykułu

Czytaj o tym, co dla Ciebie ważne.

Sprawdzaj z nami, jak zmienia się świat i co dzieje się w kraju. Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia, historia i psychologia w jednym miejscu.
Plus Minus
Posłuchaj „Plus Minus”: Jakim papieżem będzie Leon XIV?
Plus Minus
Zdobycie Czarodziejskiej góry
Plus Minus
„Amerzone – Testament odkrywcy”: Kamienne ruiny z tropików
Plus Minus
„Filozoficzny Lem. Tom 2”: Filozofia i futurologia
Plus Minus
„Fatalny rejs”: Nordic noir z atmosferą