Od około 1820 roku nastąpił ponowny, bardzo gwałtowny wzrost konsumpcji alkoholu w Europie, osiągając w 1900 roku średni poziom 10 litrów na osobę. Był to tak zwany drugi kryzys alkoholowy. I znowu wpłynęło na to wiele czynników.
Migracje. Uprzemysłowienie skutkowało powstawaniem coraz to nowych fabryk, czego następstwem były masowe migracje „za chlebem”, głównie ze wsi do miasta. Ludzie zmieniający miejsce zamieszkania zmieniali także cały dotychczasowy system zwyczajów i relacji społecznych (opuszczali duże, wielopokoleniowe rodziny), w których tkwili. Żyli w izolacji i anonimowo w wielkich molochach, zamieszkując dzielnice nędzy. Ludzie ci byli szczególnie narażeni na pokusę, aby za pomocą alkoholu choć na krótko zapomnieć o swoich troskach i wszechobecnej nędzy. Knajpa na rogu była przyjemnym miejscem, w którym można się było schronić, uciekając z zimnych, wilgotnych i o wiele za małych mieszkań.