Sowieckie piętno

Napisać książkę o Kirgizji wydaje się rzeczą ekstrawagancką. Bo kto jest w stanie wskazać, bez patrzenia na mapę, gdzie ta Kirgizja, czy może Kirgistan (w tej materii nawet mieszkańcy kraju nie są zgodni) – leży. Gdzieś na terenie byłego Związku Sowieckiego. I na tym wiedza wielu z nas się kończy.

Aktualizacja: 18.11.2016 21:13 Publikacja: 17.11.2016 10:06

Cezary Kościelniak, „Frunze w meczecie”, Wydawnictwo Święty Wojciech, 2016

Cezary Kościelniak, „Frunze w meczecie”, Wydawnictwo Święty Wojciech, 2016

Foto: materiały prasowe

Więcej, mam przekonanie graniczące z pewnością, że większości ten kraj nic a nic nie obchodzi. Skoro nawet dużo nam bliższa kulturowo, historycznie i cywilizacyjnie Białoruś wydaje się egzotyczna, to co dopiero jakaś tam Kirgizja? Chętnie i bez żalu wrzucamy więc Kirgizów (ale także Białorusinów, Uzbeków, Tadżyków, Czeczenów, a w skrajnych przypadkach nawet Gruzinów czy Ukraińców) do worka z napisem: „Ruskie". Tyle że w tym akurat wypadku nie będziemy zbyt dalecy od prawdy. Dowodzi tego książka Cezarego Kościelniaka, publicysty i filozofa z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu „Frunze w meczecie". Autor postanowił opisać swój pobyt w kraju, do którego jak ulał pasowałoby sparafrazowane określenie Alfreda Jarry'ego: w Kirgizji, czyli nigdzie.

O tym jak szybko zmienia się świat. Ameryka z nowym prezydentem. Chiny z własnymi rozwiązaniami AI. Co się dzieje w kraju przed wyborami. Teraz szczególnie warto wiedzieć więcej. Wyjaśniamy, inspirujemy, analizujemy

Plus Minus
„Posłuchaj Plus Minus". Jędrzej Bielecki: Jak Donald Trump zmieni Europę.
Plus Minus
„Kubi”: Samuraje, których nie chcielibyście poznać
Plus Minus
„Szabla”: Psy i Pitbulle z Belgradu
Plus Minus
„Miasto skazane i inne utwory”: Skażeni złem
Plus Minus
„Sniper Elite: Resistance”: Strzelec we francuskiej winnicy