Reklama

Szczepkowska: Mickiewicz i tęcza

To było dobre kilka lat temu, gdy moje kontakty z tzw. lewacką stroną Polski wydawały się dobre. Bo jakie miałyby być, skoro byłam autorką felietonów w „Wysokich Obcasach", a więc w gnieździe polskiego feminizmu.

Aktualizacja: 28.08.2015 17:34 Publikacja: 28.08.2015 02:00

Joanna Szczepkowska

Joanna Szczepkowska

Foto: Fotorzepa/Darek Golik

W tamtym czasie próbowałam zrealizować pewien teatralny pomysł. Jestem wielbicielką „Pana Tadeusza", znam go prawie na pamięć i miałam wielką ochotę zarazić swoim zachwytem kilkanaście młodych osób. Wierząc w siłę słowa Mickiewicza, w siłę frazy i rytmu, chciałam zorganizować recytację większych fragmentów poematu. Towarzyszyć jej miały tylko bębny.

Kilka fraz miało być wyrecytowanych w obcych językach, m.in. po japońsku i węgiersku. Bardzo szybko znalazła się aktorska młodzież gotowa stawić czoło językowi romantyzmu.

Zastanawiałam się, kto mógłby pomóc w takiej realizacji. I z całą naiwnością zwróciłam się do Instytutu Adama Mickiewicza, instytucji potężnej i dysponującej dużymi środkami. Choć znajomi drwili, że instytut zajmuje się wszystkim, tylko nie Mickiewiczem, że raczej „odkrzewia" kulturę z Mickiewicza, a na pewno jej nie krzewi.

Pozostało jeszcze 82% artykułu

Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.

Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Treści, którym możesz zaufać.

Reklama
Plus Minus
„The Smashing Machine”: Chleb, igrzyska i anatomia bólu
Materiał Promocyjny
Bank Pekao uczy cyberodporności
Plus Minus
„Bezcenny pakunek”: Dar od Boga Pociągu Towarowego
Plus Minus
„Tajemniczy pociąg”: Kafka jedzie pociągiem
Plus Minus
„Skarbek”: Porażka agentki
Materiał Promocyjny
Stacje ładowania dla ciężarówek pilnie potrzebne
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Dr Agnieszka Tambor: Kibicuję polskiemu kinu
Materiał Promocyjny
Nowy Ursus to wyjątkowy projekt mieszkaniowy w historii Ronsona
Reklama
Reklama