Joanna Szczepkowska: Zawieszeni w międzyczasie
Ciekawa rzecz. Mijaliśmy nieznajomych i często zdarzało się, że mówili dzień dobry – powiedział mi znajomy, bywalec raczej kawiarni niż parków, którego ktoś namówił na długi spacer. To rzeczywiście u nas rzadko spotykane, ale i ja zauważyłam, że spacerujący nawiązują kontakt z innymi znacznie częściej niż kiedyś. Dlaczego? Może odpowiedzią jest „międzyczas"? Mówimy, że coś się zdarzyło lub zdarza w międzyczasie. Jonasz Kofta napisał wiersz pod takim tytułem. Myślę, że właśnie tego lata międzyczas jest szczególnie intensywny.
Joanna Szczepkowska: Parada
Cały postęp naszej współczesnej humanistyki polega na otwieraniu nawiasów i zrozumieniu drugiego człowieka, dlatego zdanie, które przytoczę na początek, utkwiło mi w głowie i nie chce z głowy wyjść. Minister Czarnek powiedział: „Zaspokajanie popędu seksualnego w sposób odmienny od przyjętej normy nazywa się zboczeniem i dewiacją".
Joanna Szczepkowska: Schronić się w Polsce
Trzy białoruskie opozycjonistki: Swiatłana Cichanouska, Maryja Kalesnikawa i Wołha Kawalkowa zostały uhonorowane Nagrodą im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Gala odbyła się we Wrocławiu, a jej fragmenty można też było zobaczyć w mediach. Skromny, a jednocześnie elegancki wystrój był kwintesencją współczesnej estetyki w najlepszym wydaniu. Biały błyszczący podest, kilka białych stolików i lekkie przezroczyste krzesła. Do tego jeszcze dużo zieleni, atmosfera ogrodowa. Smak nienachalnego luksusu.
Joanna Szczepkowska: Dzieci dzieciom
Dzisiaj zastanawiam się nad dziećmi. Mam ich sporo w rodzinie. I takich, które świadomie przeszły granicę świata zwykłego i pandemicznego, i takich, które nie sięgają pamięcią do świata bez obostrzeń, które znają tylko ludzi w maseczkach, zachowujących dystans i unikających podawania ręki.
Joanna Szczepkowska: Koniec świata
Pandemia zmieniła trochę moje obyczaje i więcej oglądam telewizji niż kiedykolwiek. Staram się izolować, więc jest to namiastka towarzystwa. Telewizja kawałkuje rzeczywistość, pokazuje fragmenty poprzedzielane reklamami. Reklama dysponuje dzisiaj najmocniejszymi środkami wyrazu. Wielkie pieniądze idą na badania socjologiczne, psychologiczne, żeby plaster sera określonego gatunku przesłonił informację. Nie ma takiej katastrofy, ludzkiej tragedii, od której biernemu widzowi nie odwróciłby uwagi hamburger, kiedy rzuca się na ekran, tańcząc przy radosnej muzyce. Wiem oczywiście, że bez tego się nie da. Że krytykując agresywność reklam, zarazem krytykuję przedsiębiorczość, wiem, nasłuchałam się tego od lat 90., bo już wtedy pisałam o działaniu reklam i zagarnianiu przez nie pojęć z najwyższej półki.
