Spadkobiercy odzyskają grunt po cyrku

Jeszcze kilka miesięcy temu wynik sprawy byłby problematyczny. Urzędy rozpatrujące sprawy zwrotu gruntów warszawskich z reguły stwierdzały, że przy przeznaczeniu ich w planie na użyteczność publiczną, jest to niemożliwe. Sąd administracyjny kontrolujący decyzje pod względem prawnym też nie miał pola manewru. Tymczasem właśnie powoływanie się na użyteczność publiczną było jednym z najpowszechniej stosowanych sposobów odebrania własności.

Obecnie sytuacja jest inna. [b]W uchwale z 26 listopada 2008 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. I OPS 5/08) stwierdził, że przeznaczenie nieruchomości warszawskiej na cele użyteczności publicznej nie uniemożliwia przyznania byłemu właścicielowi prawa własności czasowej.[/b]

Od tego momentu reprywatyzacja gruntów warszawskich weszła w nową fazę. Od końca 2008 r. zapadają wyroki uchylające odmowne decyzje umotywowane użytecznością publiczną.

Tak też stało się i tutaj. Uchylając zaskarżone decyzje, WSA stwierdził, że [b]samo przeznaczenie gruntu na cele kulturalno-oświatowe nie mogło wyłączać przyznania własności czasowej. Należało zbadać w aspekcie prawnym i faktycznym, czy była właścicielka gruntu sama nie mogłaby tych celów realizować[/b].

Podobnym wyrokiem zakończyła się sprawa o sąsiednią posesję, dziś częściowo zabudowaną budynkiem mieszkalnym, częściowo pustą ([b]sygn. I SA/ Wa 1367/08[/b]). O unieważnienie orzeczenia dekretowego o odmowie przyznania prawa do gruntu ze względu na przeznaczenie pod użyteczność publiczną ubiegali się spadkobiercy Marii L. Czartoryskiej: Adam Karol Czartoryski oraz Adam Zamoyski, prezes Fundacji Czartoryskich, i in.

Na mocy wyroków WSA (oba są nieprawomocne) sprawy o unieważnienie orzeczeń Prezydium Stołecznej Rady Narodowej wracają teraz do ponownego rozpatrzenia.