L.W. złożył do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. wniosek o przyznanie mu pomocy w formie zasiłku okresowego, jak również zasiłku celowego na zakup żywności, środków czystości, bielizny, odzieży, obuwia i gorących posiłków oraz innych bliżej nieokreślonych "niezbędnych rzeczy do przetrwania".
Kierownik MOPS umorzył postępowanie w tej sprawie z uwagi na jej bezprzedmiotowość, bo L.W. odmówił podania aktualnego miejsca pobytu i ustalenia terminu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego.
To stanowisko podzieliło także Samorządowe Kolegium Odwoławcze oraz [b]Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 12 stycznia 2010 r. (IV SA/Gl 446/09 - WSA w Gliwicach)[/b].
I nie byłoby w tej sprawie nic nadzwyczajnego, gdyby nie to, że sąd kazał odwołanie L.W. rozpatrzyć ponownie. Sąd podkreślił, że [b]w tym wypadku nie powinno dojść do umorzenia sprawy, ale do rozpatrzenia jej... w sposób odmowny.[/b]
Umorzenie postępowania z uwagi na jego bezprzedmiotowość jest orzeczeniem formalnym, kończącym postępowanie administracyjne bez jego merytorycznego rozstrzygnięcia i wynikać może z różnych przyczyn, które można podzielić na podmiotowe (np. śmierć osoby fizycznej strony) i przedmiotowe (takie jak np. brak przedmiotu, którego sprawa dotyczy). W chwili orzekania istniał zarówno przedmiot i podmiot postępowania w niniejszej sprawie.
