Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 lutego 2011 (I FSK 484/10) oddalającym skargę kasacyjną dyrektora izby skarbowej.
Czego dotyczył spór
W wyniku kontroli rozliczenia VAT naczelnik urzędu skarbowego ustalił, że podatnik nie wykonał usług budowlanych, które wykazał w fakturach i deklaracjach VAT-7. Chodziło o listopad i grudzień 2003 oraz marzec – maj i październik 2004.
Organ orzekł, że do faktur wystawionych w miesiącach: grudzień 2003, marzec i kwiecień 2004 ma zastosowanie art. 33 ust. 1 ustawy o VAT z 1993 r., ale podatek nie będzie podlegał wpłacie z uwagi na uchwałę siedmiu sędziów NSA, w myśl której przepis ten nie ma zastosowania do sytuacji, gdy wystawiona faktura z wykazanym w niej podatkiem nie odzwierciedla rzeczywistej sprzedaży.
Naczelnik określił więc podatnikowi zobowiązania za grudzień 2003, marzec i kwiecień 2004 w kwocie 0 zł. Za maj i październik 2004 podatek podlegał wpłacie na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, a za listopad 2003 postępowanie podatkowe umorzono z powodu przedawnienia.
W złożonym odwołaniu podatnik wskazał, że decyzję organu I instancji podważa tylko w przedmiocie rozstrzygnięcia dotyczącego maja i października 2004.
