Dziekan Uniwersytetu Medycznego w Lublinie nie zgodził się, aby studentka III roku studiów płatnych na kierunku lekarskim Uniwersytetu Medycznego we Lwowie przeniosła się na lubelską uczelnię i podjęła naukę na IV roku studiów niestacjonarnych na kierunku lekarskim. Decyzję utrzymał rektor uniwersytetu.

W uzasadnieniu decyzji wskazał, że stosownie do art. 160 ust. 1 prawa o szkolnictwie wyższym organizację i tok studiów oraz związane z nimi prawa i obowiązki studenta określa regulamin studiów. Jego postanowienia wiążą też organ w ocenie przebiegu studiów i przy wydawaniu decyzji administracyjnych. Powołując się na § 8 ust. 3 regulaminu studiów UM w Lublinie, rektor wyjaśniał dodatkowo, że student ubiegający się o przeniesienie zobowiązany jest spełnić warunki formalne doprecyzowane w komunikacie prorektora ds. kształcenia UM w Lublinie w sprawie przenoszenia studentów, którzy rozpoczęli studia na innej uczelni medycznej na kierunkach: lekarskim i lekarsko-dentystycznym. Rektor stwierdził, że studentka nie spełniła warunków formalnych określonych w komunikacie, tzn. nie złożyła w terminie wszystkich wymienionych tam dokumentów.

W skardze studentka argumentowała, że została wprowadzona w błąd przez pracownice UM w Lublinie odnośnie do wymaganych dokumentów, kwestionowała też procedurę weryfikacji podań.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uchylił zaskarżoną decyzję rektora i poprzedzającą ją decyzję dziekana, ale z innych przyczyn (sygnatura akt III SA/Lu 106/11). Przypomniał, że to postanowienia regulaminu są przepisami wiążącymi studenta, a także organ przy wydawaniu decyzji administracyjnych w indywidualnych sprawach. Takiej rangi nie ma wspomniany komunikat prorektora. Nie jest on źródłem prawa. Nie może też uzupełniać czy precyzować postanowień regulaminu, gdyż mieści się to w szeroko zakreślonych kompetencjach rektora uczelni. To on zgodnie z art. 66 ust 2 pkt 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym podejmuje decyzje we wszystkich sprawach dotyczących uczelni, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych przez ustawę lub statut do kompetencji innych organów uczelni albo kanclerza. W konsekwencji nie ma prawnego uzasadnienia dla poglądu wyrażonego w zaskarżonej decyzji, że student ubiegający się o przeniesienie na inną uczelnię medycznej zobowiązany jest spełnić warunki formalne, które w UM w Lublinie zostały doprecyzowane w komunikacie prorektora.

sygnatura akt III SA/Lu 106/11