CIT: Aport części majątku firmy bez podatku CIT

Tak orzekł WSA w Warszawie w wyroku z 24 sierpnia 2011 (III SA/Wa 483/11).

Spółka realizując swoją strategię biznesową, wydzieliła organizacyjnie i finansowo jedną z gałęzi swojej działalności i wypowiedziała związane z nią umowy najmu lokali.

Kolejnym krokiem było wniesienie wydzielonej części aportem do spółki B. We wniosku o interpretację przepisów podatkowych spółka pytała, czy wyodrębnione składniki, mimo że bez praw do nieruchomości, są zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa (dalej zcp) w rozumieniu ustawy o CIT. Zaznaczyła, że spółka B zapewnia zasoby pokrywające zapotrzebowanie lokalowe.

W ocenie organu podatkowego opisany we wniosku zespół składników majątkowych nie ma zdolności prowadzenia działalności gospodarczej ze względu na brak praw do nieruchomości, zatem nie spełnia jednego z warunków wymaganego dla uznania go za zcp. Zdaniem organu warunkiem do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze jest bowiem miejsce, w którym może działać to przedsiębiorstwo.

W konsekwencji spółka powinna doliczyć do przychodów podatkowych przychód z tytułu aportu określony na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT (w postaci nominalnej wartości objętych udziałów).

W skardze do WSA spółka podniosła, że zarówno przed, jak i po wniesieniu do B  wydzielona część przedsiębiorstwa była w stanie samodzielnie realizować zadania gospodarcze za pomocą posiadanych składników majątku i wykwalifikowanego personelu, a nowym miejscem działalności będą lokale spółki B.

Sąd stwierdził, że jeśli organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych potencjalnie może samodzielnie wykonywać określone zadania jako przedsiębiorstwo, brak praw do nieruchomości w momencie wydzielenia nie jest przesłanką wykluczającą uznanie tych składników za zcp w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.

Sąd wskazał także, że w skład wniesionego zespołu składników wchodziły środki finansowe, które pozwalają na wynajęcie nieruchomości i ponowne rozpoczęcie działalności. Tym samym spółka nie uzyska przychodu z tytułu wniesienia aportu.

—Radosław Zamecki współpracownik Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Komentuje Benedykt Rubak, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)

Z wykładni art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT wynika, że podatnik wnoszący do spółki kapitałowej wkład niepieniężny, co do zasady, uzyskuje przychód w wysokości odpowiadającej wartości nominalnej objętych udziałów (akcji). Wyjątkiem od tej reguły jest wniesienie aportu w postaci przedsiębiorstwa lub zcp – w tym wypadku wnoszący aport nie uzyskuje przychodu podatkowego.

W związku z tym zakwalifikowanie zespołu składników wniesionych aportem jako zcp może być dla podatników bardzo korzystne, tym bardziej że aport zcp nie podlega także VAT ani podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Pojęcie zcp zostało zdefiniowane w art. 4a pkt 4 ustaw o CIT i w analogicznym art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Jest to „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Na gruncie komentowanego wyroku spór dotyczył spełnienia ostatniego z warunków, a więc zdolności (wydzielonego zespołu składników) do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. Organ podatkowy uznał, że warunek ten nie został spełniony, bo wydzielony zespół składników nie mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo z uwagi na brak lokalu.

Tym samym organ błędnie zinterpretował definicję zcp, wskazując, że podjęcie działalności gospodarczej musi być oparte tylko na składnikach wchodzących w skład aportu w chwili wydzielenia, bez możliwości wyłączenia jakiegokolwiek składnika. Tymczasem definicja zcp nie używa sformułowania „musi stanowić niezależne przedsiębiorstwo”, lecz posługuje się pojęciem „mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo…”.

Oznacza to, że ustawodawca wskazał, że wydzielany z przedsiębiorstwa zespół składników jest zcp, jeśli ma potencjalną możliwość samodzielnego realizowania określonych zadań gospodarczych.

Jak słusznie zauważył WSA, o tym, czy zespół składników stanowi zcp, nie decyduje fakt, że już w chwili wydzielenia masy majątkowej jest ona przedsiębiorstwem mogącym realizować zadania gospodarcze. Wystarczy, że podatnik może, korzystając z wydzielonych składników, podjąć działalność gospodarczą tożsamą z poprzednio prowadzoną.

W komentowanej sprawie podatnik mógł bez problemów użyć środków finansowych wchodzących w skład aportu do wynajęcia lokalu. Oznacza to, że zespół składników wniesionych aportem był wystarczający do stworzenia samodzielnego przedsiębiorstwa realizującego dotychczasowe zadania gospodarcze.

Należy podkreślić, że także NSA w wyroku z 30 sierpnia 2011 (II FSK 502/10) uznał, że posiadanie tytułu prawnego do nieruchomości nie jest elementem niezbędnym do uznania zespołu składników majątkowych za zcp.

Zobacz serwis

»

Dobra Firma

»

Podatki i księgi

»

Podatek dochodowy

»