Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmówił przyznania całkowicie niezdolnemu do pracy M.L. renty z tytułu niezdolności do pracy. ZUS wskazał, że M.L. otrzymuje już zasiłek od gminy.
ZUS stwierdził, że co prawda zainteresowany został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy, jednakże nie spełnia jednej z obligatoryjnych przesłanek do przyznania renty (zgodnie z art. 83 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172511]ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, DzU z 2004 r. nr 39, poz. 353 ze zm.[/link]) – to jest braku niezbędnych środków utrzymania.
ZUS ustalił, że zainteresowany otrzymuje od 2007 r. z gminnego ośrodka pomocy społecznej zasiłek stały w wysokości [b]444,00 zł[/b]. W ocenie ZUS, otrzymywanie tego zasiłku świadczy, iż M.L. nie jest pozbawiony niezbędnych środków utrzymania.
[b]Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 19 marca 2010 r. (sygn. II SA/Wa 24/10)[/b] nakazał ZUS ponowne rozpatrzenie sprawy.
Skrytykował decyzję prezesa ZUS, który w sposób arbitralny i błędny przyjął, iż otrzymywanie zasiłku stałego z gminnego ośrodka pomocy społecznej w wysokości 444,00 zł spełnia kryterium posiadania niezbędnych środków utrzymania.