W obydwu sprawach Trybunał stwierdził brak naruszenia art. 10 (wolność słowa) i art. 14 (zakaz dyskryminacji) w związku z art. 10 europejskiej konwencji praw człowieka. Trybunał uznał, że Francja, skazując skarżących za bezprawne reklamowanie wyrobów tytoniowych, nie naruszyła zobowiązań wynikających z konwencji.
Skarżący, dwie francuskie spółki, to wydawcy magazynów motoryzacyjnych, których redaktorzy naczelni zostali skazani za reklamowanie na łamach tych magazynów papierosów i innych wyrobów tytoniowych przez opublikowanie fotografii kierowcy Formuły 1 Michaela Schumachera. Na umieszczonych w magazynach zdjęciach sportowca dostrzegalne było logo z marką producenta papierosów M.
Francuskie sądy uznały, że przez takie działania istnieje wysokie zagrożenie dla zdrowia publicznego. Pokazywanie marki papierosów w kontekście sportowych sukcesów może zachęcać, szczególnie młodzież, do konsumpcji wyrobów tytoniowych. Umieszczanie reklamy papierosów, nawet w sposób pośredni, tworzy ryzyko, że wiele osób będzie wiązało sukces sportowy lub finansowy właśnie z używaniem produktów M. Na wydawców zostały nałożone grzywny w wysokości 30 tys. euro i 20 tys. euro, a także nakaz zapłaty po 10 tys. euro przez każdego z wydawców z tytułu odszkodowania na rzecz Narodowego Komitetu Antytytoniowego.
Skarżący wnieśli skargi do ETPCz, w których podnosili naruszenie art. 10 oraz art. 14 konwencji.
Trybunał zauważył, że w obu przypadkach celem ograniczenia wolności słowa była ochrona zdrowia publicznego. Zgodził się z uwagami francuskiego rządu, że zakaz reklamy papierosów i wyrobów tytoniowych był elementem szerszej strategii mającej ograniczyć ich spożycie. Wkład kampanii w ochronę zdrowia przeważał nad interesami natury ekonomicznej oraz nad wolnością słowa. Trybunał zauważył, że w państwach europejskich istnieje powszechna zgoda na prowadzenie restrykcyjnej polityki reklamowania wyrobów tytoniowych. Trybunał nie musiał rozważać faktycznego wpływu zakazu reklamy na konsumpcję wyrobów tytoniowych.
