Tak orzekł [b]wczoraj Trybunał Konstytucyjny (SK 49/06)[/b] rozpatrując skargę konstytucyjną Przedsiębiorstwa Produkcyjno Usługowo Handlowego „Autosir" sp. z o.o.
Chodzi o nieobowiązujące już przepisy rozporządzeń w sprawie podatku akcyzowego. A mianowicie o § 18 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia z 16 grudnia 1998 r. (DzU nr 57, poz. 1035 ze zm.), § 18 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia z 15 grudnia 1999 r. (DzU nr 105, poz. 1197 ze zm.) oraz § 19 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia z 22 grudnia 2000 r. (DzU nr 119, poz. 1259 ze zm.) w związku z art. 35 ust. 4 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Stanowił on delegację ustawową dla ministra finansów do do określenia w drodze rozporządzenia przypadków, gdy podatnikami akcyzy są osoby lub jednostki inne niż producent lub importer wyrobów akcyzowych.
Na jego podstawie minister finansów przez trzy kolejne lata wydał rozporządzenia, w których postanawiał, że podatnikami akcyzy są również osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne sprzedające samochód osobowy przed jego pierwszą rejestracją dokonywanąna terytorium RP.
W efekcie, zdaniem skarżącej spółki, doszło do naruszenia zasady wolności gospodarczej oraz zasady ochrony praw majątkowych. Bo zapłata podatku została nakazana w akcie prawnym niższego rzędu niż ustawa, tj. w rozporządzeniach. Tymczasem zgodnie z art. 84 i 217 konstytucji, nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatku następuje w drodze ustawy.
Jak powiedział sędzia sprawozdawca Stanisław Biernat, o skutkach tego wyroku będą rozstrzygać organy podatkowe i sądy, bo Trybunał Konstytucyjny nie orzeka, czy i w jakim zakresie wystąpiła nadpłata.
