Dla kogo kasy fiskalne

[b]Trybunał Konstytucyjny [/b]nie miał wczoraj wątpliwości, że przepisy ustawy o VAT upoważniające ministra finansów do określenia w rozporządzeniu, kto nie musi posiadać urządzeń rejestrujących sprzedaż, są niezgodne z art. 92 ust. 1 konstytucji [b](sygn. K 36/08[/b]).

Z uwagi jednak na negatywne skutki, jakie dla podatników miałoby orzeczenie natychmiastowej utraty ich mocy obowiązującej, sędziowie odroczyli wykonanie orzeczenia o dziewięć miesięcy, licząc od dnia ogłoszenia tego wyroku w Dzienniku Ustaw. W tym czasie rząd i parlament mają poprawić przepisy. Jeśli nie zdążą, wszyscy podatnicy bez wyjątku będą musieli mieć kasy.

[srodtytul]Kłopotliwa delegacja[/srodtytul]

Chodzi o art. 111 ust. 7 pkt 3 i art. 111 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Pozwalają one ministrowi finansów na zwolnienie z obowiązku instalowania kas niektórych grup podatników oraz czynności ze względu na rodzaj i specyfikę prowadzonej działalności lub wysokość obrotu. Przepisy zaskarżył do Trybunału rzecznik praw obywatelskich. Zrobił to po skargach podatników, którzy nie rozumieli, dlaczego akurat oni mają instalować u siebie kasy fiskalne, a nie inne grupy podmiotów.

– Problem tkwi w konstrukcji upoważnienia, które nie spełnia wymogów zawartych w art. 92 ust. 1 konstytucji – powiedział w trakcie rozprawy przed Trybunałem Stanisław Trociuk, zastępca rzecznika praw obywatelskich. Bo, jak podkreślił, nie zawiera szczegółowych wytycznych co do treści aktu wykonawczego, jaki miałby być wydany na jego podstawie. W efekcie minister mógł dowolnie określać, jakie grupy i jakie czynności będą zwolnione.

[srodtytul]Ostra krytyka[/srodtytul]

Opinię rzecznika podzielił nie tylko Sejm, ale i prokurator generalny. Występująca w jego imieniu prokurator Barbara Długołęcka z Prokuratury Krajowej nie zostawiła suchej nitki na piśmie Ministerstwa Finansów, jakie 3 lipca 2009 r. wpłynęło do TK tytułem wyjaśnienia.

– Z pisma tego wynika, że minister finansów wykonując upoważnienie posiłkował się wykładnią celowościową, która jest niedopuszczalna przy wydawaniu aktu wykonawczego – podkreśliła prokurator Długołęcka. Według niej, przykładem dowolności w interpretowaniu wytycznych przez ministra finansów jest założenie, że skoro limit obrotów decydujących o zwolnieniu od VAT wynosi 50 tys. zł, to limit decydujący o obowiązku ewidencjonowania obrotów za pomocą urządzenia rejestrującego ma być niższy i wynosić 40 tys. zł dla podmiotów kontynuujących działalność gospodarczą, a dla rozpoczynających własny biznes – 20 tys. zł. – Pismo MF potwierdza zarzut, że upoważnienie jest niezgodne z art. 92 ust. 1 konstytucji – podkreśliła prokurator Barbara Długołęcka.

O niekonstytucyjności zaskarżonych przez rzecznika przepisów przekonani byli też sędziowie TK, którzy orzekli, że wytyczne dla MF są na tyle nieostre, nieprecyzyjne i niedookreślone, że niemożliwe jest określenie podmiotów i czynności, które miałyby korzystać ze zwolnienia.

Okazją do zmiany, jak deklarował poseł Stanisław Rydzoń, mogą być trwające w sejmowej komisji "Przyjazne państwo" prace nad zmianą ustawy o VAT.

Według Romana Namysłowskiego, doradcy podatkowego z Ernst & Young, orzeczenie TK jest jak najbardziej słuszne. Bo delegacja jest nieprecyzyjna i na koniec każdego roku przyprawia przedsiębiorców o drżenie serca, czy ministerstwo nie wykreśli kogoś ze zwolnienia.