Tak orzekł WSA w Gliwicach 13 grudnia 2011 r. (I SA/Gl 823/11).
We wniosku o interpretację przepisów podatkowych wnioskodawca zapytał, jak opodatkować nagrody pieniężne i rzeczowe o wartości nieprzekraczającej 500 zł przyznawane zawodnikom, trenerom i innym osobom.
Wskazał, że nagrodzeni otrzymują nagrody za osiągnięcia będące efektem ich zaangażowania w rywalizację sportową. Należy więc je traktować jako nagrody uzyskane w konkursie z dziedziny sportu.
W konsekwencji, jeśli wartość nagrody nie przekracza równowartości 760 zł, to korzysta ona ze zwolnienia w myśl art. 21 ust. 1 pkt. 68 ustawy o PIT. Gdy wartość nagrody jest wyższa niż 760 zł, zawodnik, trener lub inna osoba otrzyma nagrodę pomniejszoną o zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10 proc.
Organ podatkowy uznał, że to nieprawidłowe stanowisko. Wskazał, że przy wyborze sportowca, trenera czy innej osoby uprawnionej do otrzymania nagrody, nie jest istotny czynnik współzawodnictwa. Osoby, które otrzymują nagrody, nie będą brały udziału w bezpośredniej rywalizacji, więc nie są to nagrody za zwycięstwo w konkursie z zakresu sportu.