Warunki przeprowadzenia imprezy masowej
Przeprowadzenie meczu piłki nożnej, jako imprezy masowej, nakłada na jej organizatora wiele obowiązków. Po pierwsze, zgodne z art. 25 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych (zwanej dalej „u.b.i.m."), organizator musi nie później niż na 30 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia imprezy wystąpić do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta z wnioskiem o wydanie zezwolenia na jej przeprowadzenie. Po drugie, winien zwrócić się do Policji i innych podmiotów o wydanie stosownych opinii, a także przedłożyć szereg dokumentów i informacji wyszczególnionych w art. 25 – 27 u.b.i.m.
Organ, który wydaje zezwolenie, określa w jego treści warunki przeprowadzenia imprezy masowej. Jest to zagadnienie bardzo ważne, albowiem naruszenie ich przez organizatora może spowodować np. konieczność przerwania imprezy masowej (zob. art. 31 ust. 4 u.b.i.m.), a nawet pociągnięcie go do odpowiedzialności karnej (zob. art. 58 ust. 1 u.b.i.m.). Jednym z wymienionych warunków jest określenie czasu rozpoczęcia i zakończenia meczu piłki nożnej (art. 29 ust. 2 pkt 4 lit. b u.b.i.m.).
Otwarte bramy
Przepisy u.b.i.m. nie przewidują żadnego trybu postępowania w przypadku konieczności przerwania imprezy masowej przez organizatora i przeniesienia jej na inny termin (zob. art. 30 ust. 4 u.b.i.m.). Ponieważ jednak stosuje się tutaj przepisy k.p.a., zastosowanie może tutaj znaleźć art. 155 k.p.a., który stanowi, że decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być w każdym czasie za zgodą strony uchylona lub zmieniona przez organ administracji publicznej, który ją wydał, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony.
Nie ulega wątpliwości, że zezwolenie na przeprowadzenie imprezy masowej może zostać zmienione przed jej rozpoczęciem. Wydaje się jednak, że rozpoczęcie imprezy, nawet gdy nie przebiega ona zgodnie z oczekiwaniami organizatora, powoduje, że wynikające z zezwolenia prawo do przeprowadzenia indywidualnie oznaczonej imprezy zostaje „skonsumowane". Nie ma tu znaczenia, że impreza zostaje przedwcześnie zakończona i nie dochodzi np. do rywalizacji sportowej na boisku czy rozpoczęcia koncertu. Innymi słowy mówiąc, konieczne staje się wówczas uzyskanie nowego zezwolenia na nową imprezę masową. Wszelkie wątpliwości w tym zakresie powinien rozwiewać art. 3 pkt 6 u.b.i.m., stanowiący, że „czasem trwania imprezy masowej" jest okres od chwili udostępnienia obiektu lub terenu uczestnikom imprezy masowej do chwili opuszczenia przez nich tego obiektu lub terenu.
Mecz się odbył, wątpliwości zostały
Na kanwie analizowanego przypadku należy zauważyć, że zorganizowanie meczu niezgodnie z warunkami dotyczącymi czasu rozpoczęcia i zakończenia imprezy, określonym w zezwoleniu, stanowi przestępstwo z art. 58 ust. 1 u.b.i.m., a jego sprawca podlega grzywnie nie mniejszej niż 240 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Występek ten może być popełniony jedynie umyślnie. Patrząc na to zagadnienie od strony organu administracji publicznej powstaje pytanie czy zmiana treści zezwolenia w sytuacji gdy impreza masowa, choć nieudana, doszła już do skutku, może być uznana za działanie legalne. W tym świetle wyłania się również problem odpowiedzialności karnej z art. 231 k.k. Należy jednak zauważyć, że w przypadku zachowania nieumyślnego, zgodnie z art. 231 § 3 k.k., wymaga się, aby sprawca (funkcjonariusz publiczny) przez swoje zachowanie wyrządził istotną szkodę. To ostatnie znamię przybliżono m.in. w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2004 r. (sygn. I KZP 38/03). Stwierdzono w niej m.in., że „(...) istotna szkoda – stanowiąca znamię art. 231 § 3 k.k. – jest pojęciem ocennym, przy czym w wypadku wyrządzenia przez funkcjonariusza publicznego szkody o charakterze wyłącznie materialnym, ocena ta powinna być relatywizowana do sytuacji majątkowej pokrzywdzonego, ale też powinna obiektywnie wyrażać się orientacyjnie wartością znaczną określoną w art. 115 § 5 k.k. Ponieważ jednak istotna szkoda – w rozumieniu art. 231 § 3 k.k. – nie ogranicza się tylko do szkody materialnej, i jest pojęciem szerszym, to o tym, na ile jest to szkoda istotna w konkretnych okolicznościach, mogą również decydować – obok faktycznej szkody materialnej – dodatkowe względy, stanowiące znaczną dolegliwość dla strony pokrzywdzonej (...)".
