Marek A. Cichocki: Rosja i kolonializm

Elementem polityki i propagandy Rosji wobec Zachodu zawsze było udawanie, że jest tym, czym nigdy nie była. Kluczowe dla tej strategii maskowania jest posługiwanie się zachodnimi pojęciami. Weźmy jeden przykład: Rosja jest federacją, tylko co to znaczy?

Publikacja: 15.05.2022 21:00

Prezydent Rosji Władimir Putin

Prezydent Rosji Władimir Putin

Foto: NATALIA KOLESNIKOVA / AFP

Od czasów oświecenia i Monteskiusza federalizm zmiękczył serca zachodnich liberałów i lewicy. Był traktowany jako przeciwwaga dla agresywnego nacjonalizmu i scentralizowanego państwa. A ponieważ Stany Zjednoczone, w Europie zaś Szwajcaria, świeciły przykładem wolności, jaką federalna republika daje odmiennym etnicznie ludom, Rosja, począwszy od Lenina, mogła z powodzeniem łagodzić swój imperializm w oczach Zachodu, posługując się federalnym sztafażem.

Nikt na Zachodzie nie wnikał zbytnio w istotę rosyjskiego federalizmu, co pozwalało spokojnie wierzyć, że Rosja stanowi naturalną część politycznego świata Europy. W istocie jednak ten federalny kostium skrywał zawsze ten sam autorytarny sposób zarządzania przez Moskwę na wielkich terytoriach odmiennymi narodowościami, traktowanymi jak podbite kolonialne ludy z dużą domieszką rasistowskiej pogardy.

Czytaj więcej

Mychajło Podolak: Integralność terytorialna Ukrainy jest sprawą niepodważalną

Timothy Snyder w „The New Yorkerze” zwrócił ostatnio na ten aspekt uwagę, pisząc, że Putin prowadzi przeciwko Ukrainie typową wojnę kolonialną. Wywołał tym zresztą furię wśród części amerykańskich oraz niemieckich historyków i politologów, dla których kolonializm czy rasizm to pojęcia zarezerwowane wyłącznie dla demaskowania win zachodniego białego człowieka, więc używanie ich wobec Rosji jest „niestosowne”. W mojej ocenie jest jednak jak najbardziej na miejscu, gdyż pozwala zrozumieć całe oszustwo „rosyjskiego federalizmu”. Sposób, w jaki Moskwa traktuje Ukraińców, ale też to, jak etnicznie selekcjonuje młodych ludzi z republik rosyjskiej federacji, których wciela do wojska i wysyła na front jako mięso armatnie, odsłania prawdziwe źródła polityki Putina: na wierzchu jest wielka imperialna Rosja i „ruskij mir”, pod spodem zaś tkwią prymitywny kolonializm i rasizm.

Miejmy nadzieję, że wojna, którą rozpoczęła Moskwa, stanie się jej wielką autodemaskacją w oczach Zachodu. Może mieć ona też jeszcze jeden konkretny skutek – pokazać żyjącym w Rosji ludom, że federacja to mit, który ma przesłonić im fakt, że żyją w wielkim więzieniu. Czy zechcą się z niego wydostać?

Od czasów oświecenia i Monteskiusza federalizm zmiękczył serca zachodnich liberałów i lewicy. Był traktowany jako przeciwwaga dla agresywnego nacjonalizmu i scentralizowanego państwa. A ponieważ Stany Zjednoczone, w Europie zaś Szwajcaria, świeciły przykładem wolności, jaką federalna republika daje odmiennym etnicznie ludom, Rosja, począwszy od Lenina, mogła z powodzeniem łagodzić swój imperializm w oczach Zachodu, posługując się federalnym sztafażem.

Nikt na Zachodzie nie wnikał zbytnio w istotę rosyjskiego federalizmu, co pozwalało spokojnie wierzyć, że Rosja stanowi naturalną część politycznego świata Europy. W istocie jednak ten federalny kostium skrywał zawsze ten sam autorytarny sposób zarządzania przez Moskwę na wielkich terytoriach odmiennymi narodowościami, traktowanymi jak podbite kolonialne ludy z dużą domieszką rasistowskiej pogardy.

Opinie polityczno - społeczne
Michał Szułdrzyński: Dlaczego Hołownia krytykuje Tuska za ministrów na listach do PE?
Opinie polityczno - społeczne
Dubravka Šuica: Przemoc wobec dzieci może kosztować gospodarkę nawet 8 proc. światowego PKB
Opinie polityczno - społeczne
Piotr Zaremba: Sienkiewicz wagi ciężkiej. Z rządu na unijne salony
Opinie polityczno - społeczne
Kacper Głódkowski z kolektywu kefija: Polska musi zerwać więzi z izraelskim reżimem
Opinie polityczno - społeczne
Zuzanna Dąbrowska: Wybory do PE. PiS w cylindrze eurosceptycznego magika