UE sama nie zatrzyma globalnego ocieplenia

[b]Rz: Dziś z pana inicjatywy rozpoczyna się szczyt „Summit on Sectoral Cooperation”. Czy wierzy pan, że uda się w jego trakcie wypracować jakąś alternatywę dla założeń pakietu klimatycznego Unii Europejskiej? [/b]

[b]Waldemar Pawlak:[/b] Propozycja UE zmierza do tego, by po 2013 r. przedsiębiorcy kupowali całość praw do emisji na aukcjach. My zaś proponujemy rozwiązanie wskaźnikowo-aukcyjne. Za wskaźnik najniższej emisji przyjmuje się w nim emisję przedsiębiorstwa stosującego najbardziej sprawną i najczystszą technologię. Takie podmioty mogłyby dostawać limity za darmo czy np. za symboliczne 1 euro. Emitujący powyżej wskaźnika płaciliby za dodatkowe limity na aukcji. Pozwoliłoby to elastycznie kształtować system i rzeczywiście ograniczać emisję.

Dlatego w Warszawie spotykają się ministrowie gospodarki 20 krajów o największej emisji oraz przedstawiciele przemysłów energochłonnych, takich jak stalowy, aluminiowy, cementowy, energetyczny. Ważne, by rozmawiać w szerokim kontekście i znaleźć sposób sprzyjający redukcji emisji, a jednocześnie neutralny dla światowej konkurencji.

[wyimek]Bez rozwiązań globalnych w sprawie ocieplenia klimatu może dojść do emigracji przemysłów energochłonnych poza UE. Nie możemy do tego dopuścić[/wyimek]

[b]Czy wypracowane w Warszawie wnioski zostaną przedstawione na konferencji klimatycznej ONZ COP 14 w Poznaniu, która rozpoczyna się 1 grudnia? [/b]

Tak, chcielibyśmy tam przedstawić nasze propozycje. Rozmawiałem już z ministrem środowiska, by zastanowić się nad globalnymi rozwiązaniami, bo tylko takie mogą ograniczyć emisję. Starania samej tylko UE nie dadzą zbyt wiele z globalnego punktu widzenia, bo Unia ma tylko kilkanaście procent udziału w światowej emisji. Bez rozwiązań globalnych może dojść do emigracji przemysłów energochłonnych poza UE. Nie chcemy do tego dopuścić.

Gdyby nie dziesięć nowych krajów UE, Wspólnota nie dałaby rady wywiązać się ze zobowiązań z Kioto. Polska jest tutaj dobrym przykładem. Emisja w naszym kraju została zmniejszona w latach 1988 – 2005 o 30 proc., a wzrost gospodarczy wyniósł w tym czasie ok. 50 proc. To pokazuje, że można redukować CO2, a kraj może się rozwijać.

[b]Czy w sytuacji, gdy UE nie zgodzi się na nasze propozycje, Polska skorzysta z prawa weta? [/b]

Wszystko jest w ruchu. W UE jak dotąd nie robiło się nic na siłę i poszukiwano rozwiązań uwzględniających specyfikę poszczególnych krajów. Mam nadzieję, że i nasza specyfika zostanie uwzględniona. Przecież nie z naszej winy 60 proc. energii produkujemy z węgla. To efektywna i tania metoda, a jak dotąd nic nie wymuszało na nas innego profilu produkcji.

Dziś ważne jest, by chronić klimat, ale trzeba to robić w sposób odpowiedzialny. Międzynarodowa Agencja Energii przewiduje, że rola węgla będzie rosła. Byłoby więc absurdem zamykać nasze kopalnie czy elektrownie opalane węglem po to tylko, by uzależniać się od dostaw gazu z zagranicy czy od dostaw paliwa jądrowego. U nas przecież nie ma uranu.

[b]Pojawiają się głosy, że pakiet klimatyczny zmarginalizuje górnictwo. Jakie pana zdaniem inwestycje w tym sektorze wymusi konieczność redukcji emisji CO2? [/b]