Aktualizacja: 09.10.2016 21:48 Publikacja: 09.10.2016 21:48
Andrzej Malinowski
Foto: materiały prasowe
Zadziwiające, jak bardzo zasady wojowania są bliskie regułom rządzącym biznesem. Sprawa zakupu caracali świetnie to pokazuje, nie tylko dlatego, że przedmiot tej umowy z definicji byłby przeznaczony do walki.
Gdy tylko dotarła wiadomość o zakończeniu rozmów dotyczących offsetu, od razu pojawiły się zatroskane, wręcz płaczliwe komentarze: że polska armia stała się bezbronna, że obrażeni Francuzi nas pozwą, że w ogóle jak to źle i nieładnie wygląda w oczach drogich zagranicznych partnerów, szczególnie tuż przed wizytą w Polsce francuskiego prezydenta (która w piątek została przełożona przez stronę francuską – red.). Jak to przeczytałem, to zaczęły mi się cisnąć na usta żołnierskie, wcale nie parlamentarne słowa. Szanowni Państwo! Wstańmy wreszcie z kolan! Dość pochylania karku niczym petenci wiszący u klamki wielmożnego jaśniepaństwa. Nasze pieniądze są tak samo dobre jak francuskich czy niemieckich podatników! Nie jesteśmy petentami, tylko klientami, mamy prawo wymagać, stawiać warunki. Ktoś uważa, że jestem zbyt śmiały? Nie, ja właśnie odrzucam zbędne lęki i sięgam jak najdalej.
GUS opublikował właśnie dane na temat stanu polskiej gospodarki w II kwartale. I nie są to wcale dane bardzo optymistyczne, choć na pierwszy rzut oka mogą się takie wydawać.
Raty kredytów wyższe nawet o połowę? Choć prawdopodobieństwo takiego scenariusza nie jest dziś wysokie, nie jest on jednak niemożliwy.
Homo oeconomicus zaczął być prezentowany jako „bezduszna" i „agresywna" maszyna do kalkulowania kosztów i korzyści, działająca wedle zasady, że ekonomiczny cel, czyli maksymalizacja własnych korzyści, uświęca środki.
Nikt od 20 lat tak bardzo nie nakręcił wzrostu cen w Polsce, jak pandemia pod rękę z lekceważącą inflację Radą Polityki Pieniężnej.
Bank zachęca rodziców do wprowadzenia swoich dzieci w świat finansów. W prezencie można otrzymać 200 zł dla dziecka oraz voucher na 100 zł dla siebie.
Analiza skutków rządów 50 populistycznych liderów, w różnych okresach i krajach, wykazała, że ich ambitne plany kończą się nieodmiennie trwałym spowolnieniem wzrostu.
Czy prawo do wypowiedzi jest współcześnie nadużywane, czy skuteczniej tłumione?
Z naszą demokracją jest trochę jak z reprezentacją w piłkę nożną – ciągle w defensywie, a my powtarzamy: „nic się nie stało”.
Trudno uniknąć wrażenia, że kwalifikacja prawna zdarzeń z udziałem funkcjonariuszy policji może zależeć od tego, czy występują oni po stronie potencjalnych sprawców, czy też pokrzywdzonych feralnym postrzeleniem.
Niektóre pomysły na usprawnienie sądownictwa mogą prowadzić do kuriozalnych wręcz skutków.
Hasło „Ja-ro-sław! Polskę zbaw!” dobrze ilustruje kłopot części wyborców z rozróżnieniem wyborów politycznych i religijnych.
Ugody frankowe jawią się jako szalupa ratunkowa w czasie fali spraw, przytłaczają nie tylko sądy cywilne, ale chyba też wielu uczestników tych sporów.
Współcześnie SLAPP przybierają coraz bardziej agresywne, a jednocześnie zawoalowane formy. Tym większe znacznie ma więc właściwe zakresowo wdrożenie unijnej dyrektywy w tej sprawie.
To, co niszczy demokrację, to nie wielość i różnorodność opinii, w tym niedorzecznych, ale ujednolicanie opinii publicznej. Proponowane przez Radę Ministrów karanie za „myślozbrodnie” to znak rozpoznawczy rozwiązań antydemokratycznych.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
