Badacze odwzorowali budowę aparatu lotu dziennych motyli z rodziny paziowatych. Do tej rodziny zaliczane są największe i najpiękniejsze motyle świata. Niektóre gatunki rozpościerają swe barwne skrzydła nawet na 25 cm. W Polsce przedstawicielami tej rodziny są cztery gatunki: niepylak apollo (jeden z największych polskich motyli, rozpiętość skrzydeł do 9 cm) niepylak mnemozyna oraz paź królowej i paź żeglarz.
Charakterystyczną cechą paziowatych jest duża powierzchnia skrzydeł przy stosunkowo niewielkim ciele owada. Przednia para skrzydeł zachodzi na tylną w charakterystyczny sposób. Ich duża powierzchnia sprawia, że paziowate potrzebują prostego ruchu, niezbyt intensywnego i częstego trzepotania, aby wznieść się w powietrze. Nie maja możliwości zmiany kąta położenia skrzydeł aby poruszać się do przodu. Ruch taki wymusza ugięcie skrzydła, które jest sztywniejsze z przodu, bardziej wiotkie z tyłu. Podczas lotu korpus motyla porusza się w górę i w dół a sam lot sprawie wrażenie nieporadnego.
Naukowcy japońscy odwzorowali ten prosty aparat lotu. Ornithopter zachowuje kształt skrzydeł żywego motyla. Badacze wyposażyli je w super cienką membranę i odwzorowali przebieg żyłek, które nadają skrzydłom odpowiednią sztywność. Do analizy ruchu ornithoptera badacze stworzyli specjalny program komputerowy. Za jego pomocą przestudiowali poszczególne fazy ruchu i aerodynamikę urządzenia. Dzięki modelowi potwierdzili, że lot może odbywać się bez żadnego dodatkowego sterowania. Ornithopter ma pomóc naukowcom w opracowaniu systemów aerodynamicznych mikrorobotów przyszłości.
Lot mechanicznego motyla można obejrzeć na You Tube
