Na przyczepność kleju do styropianu wpływa ilość i jakość polimeru, który został zastosowany w danej recepturze, a na skuteczność mocowania do ściany – cement zawarty w zaprawie klejącej.

Można zaobserwować następującą zależność: im większa zawartość organiki, tym cena produktu wyższa, a zaprawa klejąca – lepsza. Natomiast im niższa cena, tym trudniej ustalić zawartość organiki i w związku z tym – jakość materiału.

Na opakowaniu kleju trudno znaleźć informację o zawartości substancji organicznych i dlatego warto zasięgnąć rady u fachowca i kierować się zdrowym rozsądkiem, nie tylko zawartością kieszeni. Profesjonalny sprzedawca będzie wiedział, czy jego kleje mają odpowiednio wysoką zawartość organiki i jakie wartości przyczepności uzyskują podczas badań. Na rynku pojawiają się zaprawy klejące, w których ten poziom nie przekracza 0,5 proc. (a czasami spada do 0,2 proc.!), i których przyczepność do płyt styropianowych oraz do podłoża nie spełnia wymagań normatywnych.

Wybór kleju o niższej cenie (niskiej zawartości polimerów), ale także niskiej klasy, może spowodować, że będziemy musieli zastosować dodatkowe, nieplanowane w budżecie, mocowanie mechaniczne, co sprawi, że ocieplanie budynku potrwa dłużej i będzie droższe (ze względu na koszt i czas instalowania łączników).