Pierwsze numery porządkowe dla nowo zbudowanego osiedla domów jednorodzinnych ustalono w latach 2004–2005. 15 lat później, w październiku 2020 r., prezydent miasta zawiadomił Teresę S. (dane zmienione), właścicielkę jednego z domów, o nadaniu jej nieruchomości nowego numeru. Dawny numer dostał sąsiedni budynek przy tej samej ulicy.
Wiceprezydent miasta wyjaśnił, że weryfikacja numeracji nastąpiła na podstawie ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz dwóch rozporządzeń: ministra infrastruktury z 2004 r. w sprawie numeracji porządkowej nieruchomości oraz ministra administracji i cyfryzacji z 2012 r. w sprawie ewidencji miejscowości, ulic i adresów.
Czytaj też: Ewidencja ulic i adresów: jak prawidłowo numerować budynki
Popełniono jednak błąd – przyznał organ administracji. Błędnie ustalono wówczas numery porządkowe dla dwóch nieruchomości. Numery nieparzyste powinny znajdować się po lewej, a parzyste po prawej stronie drogi – a tu było odwrotnie. Zmiana była więc konieczna do prawidłowego ustalenia numeracji porządkowej zgodnie z regułami określonymi w obu rozporządzeniach – przekonywał wiceprezydent miasta.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie Teresa S. zarzuciła błędną wykładnię przepisów. Prezydentowi miasta wytknęła, iż przyjął, że zmiana numeru porządkowego nieruchomości może być dokonywana arbitralnie w każdym czasie i odnosić się do nieruchomości, które zostały już wybudowane i są użytkowane od kilkunastu lat pod nadanym uprzednio numerem porządkowym. Dla właściciela takiej nieruchomości oznacza to w istocie zmianę adresu i związane z nią komplikacje. Dlatego, chociaż zmiana jest zgodna z regułami określonymi w rozporządzeniach, 15-letni okres funkcjonowania poprzedniego numeru przemawia przeciw niej.
