Czy pomówiony prezes spółdzielni może żądać odszkodowania?

Publikacja: 28.05.2009 17:49

mec. Lidia Szczesna-Jędrych, LSJ Kancelaria Prawna Szczesna-Jędrych Olejnik-Roszkowska Spółka Jawna

mec. Lidia Szczesna-Jędrych, LSJ Kancelaria Prawna Szczesna-Jędrych Olejnik-Roszkowska Spółka Jawna

Foto: Archiwum

[i][b]Byłem prezesem spółdzielni mieszkaniowej. Jeden z członków Rady Nadzorczej zgłosił wniosek o odwołanie mnie i przedstawił fałszywe, niezgodne z prawdą zarzuty pod moim adresem (co potwierdził Sąd Pracy). Czy mogę wystąpić przeciwko tej osobie z roszczeniem o odszkodowanie i zadośćuczynienie (utraciłem prace, zarobki i dobre imię). Czy znane są Państwu jakieś precedensy i orzeczenia w takiej sprawie?[/b][/i]

(nazwisko do wiadomości redakcji)

[b]Odpowiada mec. Lidia Szczesna-Jędrych z LSJ Kancelaria Prawna Szczesna-Jędrych Olejnik-Roszkowska Spółka Jawna, www.lsj.com.pl:[/b]

Zachowanie jednego z członków Rady Nadzorczej polegające na zgłoszeniu pod adresem czytelnika fałszywych, niezgodnych z prawdą zarzutów, co w konsekwencji doprowadziło do utraty stanowiska, [b]wyczerpuje znamiona przestępstwa[/b] z art. 212 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=05DAE5E34814D5EA4B49D19053DCE409?id=74999]kodeksu karnego[/link]. Ściganie tego przestępstwa następuje z oskarżenia prywatnego – zatem jeżeli czytelnik chciałby pociągnąć do odpowiedzialności karnej osobę, która go znieważyła, musi wnieść do wydziału karnego sądu rejonowego prywatny akt oskarżenia. Pamiętać jednak należy, iż wniesienie aktu oskarżenia musi nastąpić w ciągu 1 roku od momentu, kiedy pokrzywdzony dowiedział się o osobie sprawcy (art. 101 § 2 kk). Sąd w razie wydania wyroku skazującego może na podstawie art. 212 § 3 kk orzec na rzecz pokrzywdzonego nawiązkę w postaci kwoty pieniężnej.

Dodatkowo na drodze cywilnej [b]czytelnik może dochodzić odszkodowania[/b] na podstawie art. 415 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=70928]kodeksu cywilnego[/link], który stanowi, że: „Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia”. Szkoda to poniesione przez pokrzywdzonego straty majątkowe oraz utracone korzyści. Przed wystąpieniem na drogę sądową należy się upewnić, że zaistniały wszystkie przesłanki do żądania odszkodowania, tj. wina sprawcy (umyślna i nieumyślna), bezprawność zachowania sprawcy, szkoda majątkowa oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy zachowaniem sprawcy a szkodą.

Wina to naganna decyzja człowieka odnosząca się do podjętego przez niego bezprawnego czynu. W obszarze odpowiedzialności deliktowej, o jakiej mowa w art. 415 kc, chodzi tutaj zarówno o winę umyślną, jak i nieumyślną. Wina umyślna następuje wówczas, gdy sprawca ma świadomość negatywnych skutków swojego zachowania i celowo zmierza do ich wystąpienia, ewentualnie godzi się na ich wystąpienie. Natomiast wina nieumyślna zachodzi wtedy, gdy sprawca przewiduje, że jego zachowanie może doprowadzić do negatywnych skutków, ale bezpodstawnie przypuszcza, że te negatywne skutki nie wystąpią, lub gdy sprawca nie przewiduje możliwości wystąpienia negatywnych skutków, mimo że przy zachowaniu należytej staranności winien był je przewidzieć. Winę nieumyślną cechuje zatem niedbalstwo sprawcy. Pamiętać należy, iż w ramach odpowiedzialności deliktowej, o jakiej mowa w art. 415 kc, nieumyślne zachowanie sprawcy (a zatem nieumyślne działanie lub zaniechanie) nie wyłącza winy sprawcy. Zachowaniem tym jest zarówno działanie, jak i zaniechanie. Zachowanie jest bezprawne, gdy narusza przepisy prawa lub zasady współżycia społecznego. Związek przyczynowy zachodzi wówczas, gdy szkoda nastąpiła w wyniku bezprawnego zachowania sprawcy.

Na gruncie cywilnym istnieje również odpowiedzialność za naruszenie dóbr osobistych z art. 24 kc, który stanowi, że: „Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny”. Niewątpliwie zostało tutaj naruszone „dobre imię” czytelnika, które jest dobrem osobistym podlegającym ochronie. Na podstawie art. 24 kc czytelnik może się domagać, by osoba, która wypowiadała o nim nieprawdziwe informacje, przeprosiła go za swoje zachowanie i odwołała wszystkie zarzuty. Ponadto [b]może się domagać zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę[/b] tj. fakt utraty pracy, utratę dobrego imienia i wszystkie negatywne konsekwencje, które wiążą się dla pokrzywdzonego z pomówieniem.

Konsumenci
Pozew grupowy oszukanych na pompy ciepła. Sąd wydał zabezpieczenie
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Prawo dla Ciebie
PiS wygrywa w Sądzie Najwyższym. Uchwała PKW o rozliczeniu kampanii uchylona
W sądzie i w urzędzie
Już za trzy tygodnie list polecony z urzędu przyjdzie on-line
Dane osobowe
Rekord wyłudzeń kredytów. Eksperci ostrzegają: będzie jeszcze więcej
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Prawnicy
Ewa Wrzosek musi odejść. Uderzyła publicznie w ministra Bodnara