Czynsz jest podstawowym elementem umowy najmu. Jeśli strony takiej umowy (czyli wynajmujący i najemca) nie określą w niej wysokości czynszu, nie będzie ona ważna.
Kwota i termin
Określając wysokość czynszu należy pamiętać o kilku zasadach. Po pierwsze - kwotę w umowie wpisujemy cyframi i słownie. Po drugie - podajemy za jaki okres czynsz będzie płatny (np. tydzień, miesiąc, kwartał) i w jaki sposób (np. do rąk wynajmującego lub na rachunek bankowy). Po trzecie - wskazujemy termin, do którego najemca powinien uregulować należność.
Przykładowa klauzula może wyglądać następująco: „Strony ustalają, że wysokość czynszu wynosi 2 tys. zł (dwa tysiące złotych) miesięcznie. Czynsz jest płatny z góry do 10 każdego miesiąca na rachunek nr 121765432890987."
Czynsz nie musi być wyrażony w złotych. Można określić go w walucie obcej (np. 400 euro miesięcznie). Jest to możliwe dopiero od 24 stycznia 2009 r., kiedy znowelizowany art. 358 kodeksu cywilnego, zniósł zasadę walutowości w odniesieniu do zobowiązań pieniężnych na terenie Polski.
Klauzula waloryzacji
Ważne jest, by w umowie najmu lokalu użytkowego znalazł się zapis upoważniający wynajmującego do podwyższenia czynszu albo wprowadzający automatyczną jego waloryzację. Jeśli umowa najmu nie zawiera stosownego zapisu, podwyższenie czynszu najmu nie będzie możliwe.
