Prawie 3000 syntetycznych substancji chemicznych należy do klasy PFAS, czyli substancji per- i polifluoroalkilowych. Od lat 40. XX wieku są one stosowane w opakowaniach artykułów spożywczych, tkaninach wodoodpornych, produktach nieprzywierających, opakowaniach produktów spożywczych, farbach, piankach przeciwpożarowych, środkach do pielęgnacji podłóg i wielu innych.
Chemikalia te nie rozkładają się ani w środowisku, ani w organizmie, a coraz większa liczba prac badawczych wykazuje, że zanieczyszczenie PFAS w źródłach wody jest powszechne i niesie za sobą niebezpieczeństwo negatywnego wpływu na nasze zdrowie. Związki te są substancjami zaburzającymi gospodarkę hormonalną, a niektóre z nich są rakotwórcze dla zwierząt i - prawdopodobnie - dla ludzi (badania w toku). Związki te przedostają się do elementów ekosystemu nie tylko wraz ze stałymi, ciekłymi bądź gazowymi produktami ubocznymi różnych procesów, ale również w postaci odpadów lub ścieków, co sprawia, że wystawienie się na działanie tych toksycznych substancji jest nieuniknione. Jest to tym bardziej groźne, że PFAS ma zdolność odkładania się w organizmach żywych.