Żaglowiec „Utile” należący do Francuskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej uderzył 31 lipca 1761 roku w rafę koralową tuż koło Ile de Sable, Wyspy Piaszczystej. Ta garść piasku zajmuje powierzchnię 0,8 kilometra kwadratowego. Leży 535 km na północ od wyspy Reunion i 470 km od Madagaskaru.
Żaglowiec wiózł 60 Malgaszów, tubylców zakupionych nielegalnie na Madagaskarze. Czekał na nich kupiec na wyspie Mauritius. Po katastrofie Malgasze pokonali skrawek wody dzielący wrak od brzegu, natomiast załoga odpłynęła szalupą. Wzięli kurs na Madagaskar. W szalupie zabrakło miejsca dla niewolników. Marynarze zostawili ich na wysepce z zapasami żywności, które miały wystarczyć na trzy miesiące. Zamierzali powrócić po „towar”.
Zamiaru nie urzeczywistnili. Porzuceni musieli sobie radzić sami. 29 listopada 1776 roku załoga francuskiej korwety La Dauphine zauważyła ogień płonący na tym skrawku lądu. Kapitan Tromelin zabrał rozbitków – z 60 osób przy życiu pozostało siedem kobiet i ośmiomiesięczne niemowlę. Od tamtej pory wysepka nosi nazwę Tromelin.
[srodtytul]Płytka studnia z morską wodą[/srodtytul]
Na ślady XVIII-wiecznej tragedii natrafiono jeszcze w latach 50. ubiegłego wieku podczas budowy na wysepce automatycznej stacji meteorologicznej. Ale dopiero w 2006 roku zaczęli je systematycznie badać francuscy naukowcy z Zespołu Archeologicznych Poszukiwań Morskich. Pracami – pod patronatem UNESCO oraz INRAP (Institut National de Recherche Archeologique Preventive) – kierował Max Guerout.